واکنش جذب تشعشع، ضریب خاموشی نور، عملکرد و اجزای عملکرد جو به الگوی کاشت و میزان بذر

به منظور بررسی واکنش جذب تشعشع، ضریب خاموشی نور، عملکرد و اجزای عملکرد جو (.Hordeum vulgare L) رقم جنوب به الگوی کاشت و میزان بذر، آزمایشی در سال زراعی ۹۳-۱۳۹۲ در مزرعه پژوهشی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان انجام شد. آزمایش به صورت کرت های نواری در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا و تیمارها شامل چهار الگوی کشت (مسطح با فواصل ردیف ۱۷ سانتی متر، مسطح با فواصل ردیف ۲۵ سانتی متر، سه ردیف کشت روی پشته های ۵۰ سانتی متری و دو ردیف کشت روی پشته های ۵۰ سانتی متری) به عنوان عامل اول و چهار سطح میزان بذر (۲۰۰، ۳۰۰، ۴۰۰ و ۵۰۰ بذر در متر مربع) به عنوان عامل دوم در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که اثر تیمارها بر ضریب خاموشی نور معنی­دار نبود. الگوی کشت مسطح با فواصل ردیف ۱۷ سانتی­متر، به دلیل دارا بودن بیشترین تعداد سنبله در متر مربع و شاخص سطح برگ، سبب افزایش جذب تشعشع دریافتی، انتشار بهتر نور درون کانوپی و افزایش معنی­دار عملکرد دانه و عملکرد زیست­توده شد، اما بیشترین وزن هزار دانه از الگوی کشت پشته ای سه ردیفه به دست آمد. با افزایش میزان بذر، تعداد سنبله در متر مربع و شاخص کلروفیل افزایش یافت، اما عملکرد دانه، تعداد سنبلچه در سنبله و دانه در سنبله کاهش پیدا کرد. بالاترین عملکرد دانه با میانگین ۱/۵۰۷۲ کیلوگرم در هکتار از الگوی کشت مسطح با فواصل ردیف ۱۷ سانتی متر به دست آمد و مناسب ترین میزان بذر برای دستیابی به عملکرد بالا، ۲۰۰ بذر در متر مربع بود.