ترانسفورماسیون برنج (Oryza sativa L.) با ژن های گزینشگر هایگرومایسین (hpt) و گزارشگر بتاگلوکورونیداز (gus) به روش In planta

گیاهان تراریخته اغلب به وسیله روش­هایی بر پایه کشت بافت تولید می­شوند که روش­های پیچیده­ای بوده و نیاز به آماده سازی و انتخاب دقیق ریزنمونه، انتخاب بافت­های تراریخت شده و باززایی گیاهان تراریخته در شرایط in vitro را دارند. در این آزمایش، گیاهان تراریخته در شرایط غیر استریل تولید شدند. بدین منظور بذور دو رقم برنج بومی تیپ ایندیکا خیسانده شدند تا جنین فعال و شروع به رشد کند. سپس منطقه جنینی با حداقل آسیب به جنین زخم زنی و با دو سویه اگروباکتریوم تومه فاشیینس (Agrobacterium tumefaciens) حامل ناقل pCAMBIA۱۱۰۵. ۱R تلقیح شدند. القاء ژن های vir در محیط کشت خاصی که بدین منظور طراحی شده است انجام شد. بذور بعدا جوانه زده و در تحت شرایط غیر استریل رشد کردند. تایید الحاق ژن انتقالی به درون ژنوم گیاهان تراریخته نسل T۰ و T۱ با استفاده از روش PCR شامل دو ژن در داخل منطقه T-DNA، مقاومت بافت برگی به آنتی بیوتیک هایگرومایسین و آزمون بافت شیمیایی GUS انجام شد. بیشترین کارایی ترانسفورماسیون در نسل T۰مربوط به تیمار زخم زنی به وسیله خراش با اسکالپل آغشته به اگروباکتریوم  به میزان ۷۲/۱۱ درصد در رقم هاشمی ۷۵/۹ درصد بوده است. کارایی ترانسفورماسیون در رقم هاشمی در شرایط سوزن زنی همراه با خلاء نیز به طور معنی داری از تلقیح تحت شرایط غیرخلاء بیشتر بوده است. به منظور بررسی پایداری ژن تراریخته گیاهان نسل T۱به طریق مشابهنسل T۰ آنالیز مولکولی شده و نتایج نشان داد که همچنان ۱۹ درصد گیاهان نسل T۱تراریخت بوده اند.