ارائه مدل ارتقای فرهنگ محله محور در کلان شهر تهران

 در سال­های اخیر مدیریت شهری تهران برای مدیریت هرچه بهتر این شهر و کاهش مشکلات و نارسائی­های خدمات ارائه شده به شهروندان تهرانی اقدام به پیاده­سازی طرح مدیریت محلات در سطح محلات شهر تهران کرده است. در این پژوهش به منظور ارائه مدلی کمی جهت ارتقای فرهنگ محله محور در کلان شهر تهران، نخست با استفاده از تحلیل محتوای استقرایی؛ با شناسایی ۳۵۹ کد مفهوم، کدگذاری و دسته بندی آنها در سه مرحله نهایتا ۸۸ شاخص اصلی؛ در پنج بعد و ۲۰ مولفه، تبیین و در ادامه با استفاده از تکنیک دلفی سه مرحله ای در بین ۳۲ نفر از خبرگان علمی و اجرایی، این شاخص ها مورد جرح و تعدیل قرار گرفت. نهایتا مدل کیفی ارتقای فرهنگ محله محور در کلان شهر تهران در پنج بعد مشکلات شهرداری (مدیریت شهری)، شهر، شهروندی، برنامه ریزی فرهنگی محله ای، مدیریت شهری محله ای ارائه شد. در مرحله دوم تحقیق، حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران ۲۴۲ نفر برآورد شد و پس از گردآوری داده ها، تجزیه و تحلیل آماری داده های پژوهش در دو سطح توصیفی با استفاده از شاخص های آماری (نظیر فراوانی، درصد و میانگین) و سطح استنباطی (آزمون لوین، آزمون تی تست)، تحلیل عاملی تاییدی، با استفاده از Spss ۲۲ وLisrel۸.۵۴ و Excel صورت گرفت. معناداری ضرایب و پارامترهای بدست آمده ابعاد سطوح مشکلات شهرداری (مدیریت شهری)، شهر، شهروندی، برنامه ریزی فرهنگی محله ای، مدیریت شهری محله ای نشان داد که تمامی ضرایب بدست آمده، معنادار می باشند . یافته های حاصل از تحلیل ابعاد بیانگر آن بود که از بین ابعاد مشکلات شهرداری (مدیریت شهری) با میانگین (۸۴/۰) و مدیریت شهری محله ای با میانگین (۵۷/۰) کمترین تاثیر را در ارتقای فرهنگ محله محور در کلان شهر تهران را داشته و پاسخ دهندگان با وضعیت موجود مولفه های دیگر در سوالات مذکور رضایت ندارند ونظرات منفی دارند وهمه ی مولفه ها در امر ارتقای فرهنگ محله محور در کلان شهر تهران از قابلیت بهبود بالایی برخوردار می باشند.