رابطه هوش معنوی و سبک های تصمیم گیری در بین مدیران دانشگاه آزاد اسلامی استان تهران

امروزه بعد انسانی سازمان بهگونهای مهم ظاهر گشته است، سازمانها بیشترین تلاش خود را در انتخاب و بهکارگیری افراد خلاق، موفق و باهوش که از تواناییهایی بالاتری برخوردار باشند، نمودهاند. پس از معرفی بهره هوشی در اوایل قرن بیست و یکم و پس از آن هوش هیجانی، هوش معنوی مورد توجه بسیاری از سازمانها قرار گرفت. پژوهش حاضر، با هدف بررسی رابطه‎ هوش معنوی و سبکهای تصمیمگیری انجام گرفته است. جامعه آماری تحقیق، شامل کلیه مدیران دانشگاه آزاد اسلامی استان تهران میباشد. روش پژوهش، توصیفی از نوع  همبستگی بوده است که با استفاده از روش نمونهگیری خوشهای و سرشماری تعدا ۱۱۰ نفر انتخاب شدهاند. ابزار اصلی گردآوری دادهها دو پرسشنامه هوش معنوی کینگ (۲۰۰۸) و سبکهای تصمیمگیری اسکات و بروس (۱۹۹۵) میباشد. یافتههای پژوهش نشان داد که فقط بین هوش معنوی و سبک تصمیمگیری عقلایی همبستگی وجود دارد اما بین هوش معنوی و دیگر سبکها رابطه معناداری مشاهده نشد.