تعیین تابع تولید گیاه ریحان در شرایط تنش های هم زمان آبی و شوری

کمبود منابع آب و خاک و شوری آن ها، از نکات قابل توجه و مهم در بخش کشاورزی است. بررسی اثرات متقابل شوری و کم آبیاری بر عملکرد گیاهان، اهمیتی فراوان را به ویژه جهت اصلاح مدیریت خاک و مصرف آب در مناطق خشک و نیمه خشک دارا می باشد. هدف از این پژوهش، مطالعه و ارزیابی توابع تولید گیاه ریحان (Basilicum L.)رقم توده ی مازندران در شرایط تنش هم زمان آبی و شوری بود. بدین منظور، آزمایشی در یک مزرعه ی تحقیقاتی یک هکتاری در سایت پژوهشی دوشان تپه ی تهران انجام شد. در این پژوهش برای تعیین میزان تبخیر- تعرق گیاه ریحان از میکرولایسیمتر وزنی- زهکش دار پیشنهادی استفاده گردید. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کاملا تصادفی با چهار تیمار آبیاری شامل آبیاری کامل (FI)، کم‎آبیاری درحد ۴۰ (DI۴۰%)، ۶۰ (DI۶۰%) و ۸۰ (DI۸۰%) درصد نیاز آبی گیاه و سه تیمار فرعی شوری آب آبیاری با هدایت الکتریکی ۱۷۵/۱ (S۱)، ۳ (S۲) و ۵ دسی‎زیمنس بر متر (S۳) در دو سال متوالی ۱۳۹۵ و ۱۳۹۶ به اجرا درآمد. نتایج نشان داد که آستانه ی کاهش عملکرد گیاه ریحان نسبت به شوری آب آبیاری ۳/۱ دسی زیمنس بر متر و شیب خط کاهش عملکرد ۱۰ درصد می باشد.