بررسی نقش مولفه های قدرت مدیران در ویژگی های کارآفرینی کارکنان (مطالعه موردی کارکنان بیمارستان های شهرستان میاندوآب)

چکیده مقدمه: تحول های اخیر در سیستم های اجتماعی و اقتصادی، فرصت ها و تهدیدهایی بوجود آورده اند که مواجهه با آنها نیازمند راه حل های خلاقانه است. کارآفرینی قابلیتی است که نظام های امروزی را در این برهه حساس نجات داده و بقای آنها را تضمین می کند. پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش مولفه های قدرت مدیران بر کارآفرینی کارکنان در بیمارستان های شهرستان میاندوآب انجام شده است. روش پژوهش: پژوهش حاضر براساس هدف یک تحقیق کاربردی و براساس گردآوری و تجزیه و تحلیل داده ها از نوع تحقیقات توصیفی همبستگی مبتنی بر معادلات ساختاری است. ابزارهای گردآوری داده ها شامل پرسش نامه های منابع قدرت هینکین و شرایخیم (۱۹۸۹) و پرسش نامه ویژگی های شخصیتی کارآفرینی مرکز کارآفرینی «دارهام» بود. پایائی و روائی ابزار گردآوری داده ها براساس آزمون های مربوط مورد تایید قرار گرفت. نمونه مورد نظر از جدول مورگان به تعداد ۲۶۰ نفر (۵۳ نفرمدیران و ۲۰۷نفرکارکنان) انتخاب شدند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از مدل سازی معادلات ساختاری به روش حداقل مربعات جزئی استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد قدرت مرجعیت(β=۰.۴۲۱,t=۴.۱۰۴)، تخصص(β=۰.۲۶۶,t=۳.۶۳۷) و پاداش(β=۰.۲۴۵,t=۳.۰۶۳) در کارآفرینی کارکنان نقش داشتند ولی قدرت های قانون و اجبار در کارآفرینی کارکنان نقشی نداشتند. همچنین مولفه های قدرت مدیران روی هم رفته ۳۷۱/۰ از تغییرات کارآفرینی کارکنان را پیش بینی می کردند. نتیجه گیری: مدیران می توانند با استفاده درست از مولفه های قدرت(مرجعیت، تخصص و پاداش) موجب بروز و تقویت ویژگی های کارآفرینی در کارکنان شوند و به تبع آن موفقیت سازمان را تضمین نمایند.