جنگهای نوظهور آیند ه؛ نبردهایی مبتنی بر جنگ نامتقارن

مقابله با تهدیدات جنگ های آتی، نیازمند شناخت فضای نبرد آینده و استفاده از تمام ظرفیت ها و مولفه های قدرتملی می باشد. انقلاب در امور نظامی به تحولات انقلاب گونه بعدی از جمله در زمینه آمادی منتهی شده است. این موضوعتا حد زیادی مرهون پیشرفت های فناوانه، کشف شیوه های نظامی جدید برای هبری و هدایت جنگ و نیز نقش فزایندهکار کردهای نیروهای نظامی است. در سال های اخیر جنگ نامتقارن بیش از پیش در کانون توجه قرار گرفته است. هرچندمفهوم نبرد ناهمگون به تازگی در ادبیات نظامی راهبردی دنیا خصوصا غرب وارد شده است ولی مطالعه کتاب های تاریخنبردها نشان می دهد مفهوم نبرد ناهمگون ریشه در ادبیات کهن دفاعی دارد. بسیاری از مباحث جاری در حوزه نظامی ازاین مقوله تاثیر گرفته اند. اغلب از اصطلاح نامتقارن برای توضیح مجموعه عوامل پیدا و پنهان در نبردهای آتی بین دوکشور غیر هم طراز استفاده می شود. جنگ ناهمگون در زمان هجوم دشمن قوی به سوی طرف وضعیف، مفهوم می یابد و باتوجه به تهدیدهای موجود، نظام باید توانایی های جنگ ناهمگون را توسعه دهد. توانایی های توسعه یافته در جنگناهمگون می توانند یک کشور را به حدی قدرتمند نمایند که امنیت بلندمدت ملت را تضمین نماید. این مقاله پیشدرآمدی بر نقش جنگ نامتقارن در نبردهای آینده است. ابتدا ضمن بررسی مفهوم جنگ نامتقارن و مقایسه آن با جنگکلاسیک، ویژگی ها و نقاط قوت و ضعف هر کدام به طور مختصر مورد اشاره قرار گرفته است. در ادامه وجوه جنگ نامتقارنو رویکرد کشورهای قوی و ضعیف به این جنگ برشمرده شده است. در انتها نیز ویژگی های جنگ نامتقارن و احتمالنامتقارن بودن جنگ های آینده مورد بررسی قرار گرفته است.