تاثیر آموزش مبتنی بر نظریه خودکارآمدی در خودمراقبتی از بیماری آنفلوانزا در مدارس ابتدایی شهر مشهد: مطالعه کارآزمایی بالینی قبل و بعد

مقدمه: آنفلوانزا یک بیماری حاد تنفسی است که بیشتر در مدارس دیده می شود و می توان با آموزش و خودمراقبتی میزان آن را کاهش داد. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر آموزش مبتنی بر نظریه خودکارآمدی در خودمراقبتی از بیماری آنفلوانزا در مدارس ابتدایی شهر مشهد طراحی شده است.مواد و روش ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی قبل و بعد در سال ۱۳۹۷ روی ۶۴ دانش آموز دختر پایه ششم دبستان انجام شد که به روش نمونه گیری چند مرحله ای از بین دبستان های شهر مشهد انتخاب شدند و در دو گروه آزمون و کنترل قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسش نامه دموگرافیک، پرسش نامه خودکارآمدی استاندار شوارتز و پرسش نامه محقق ساخته خودمراقبتی آنفلوانزا بود. مداخله آموزشی بر اساس تئوری خودکارآمدی طراحی و در ۴ جلسه آموزشی ۴۵ دقیقه ای اجرا شد. بلافاصله و ۳ ماه بعد از مداخله آموزشی، پرسش نامه ها تکمیل شدند. درنهایت داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه ۲۴ و آزمون های آماری تی و کای اسکوئر تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: میانگین نمره خودکارآمدی قبل از مداخله آموزشی ۴.۴±۱.۶ بود که پس از مداخله آموزشی به ۷.۲±۳.۴ رسید و اختلاف آماری معناداری بین آن ها مشاهده شد (۰/۰۱=P) . همچنین میانگین نمره خودمراقبتی آنفلوانزا قبل از مداخله آموزشی بود ۵.۵±۱۱.۹ که پس از مداخله آموزشی به۵.۶±۱۲.۶رسید و اختلاف آماری معناداری بین آن ها مشاهده شد (۰.۰۱=P ).نتیجه گیری: طبق نتایج، طراحی و اجرای مداخلات آموزشی مبتنی بر خودکارآمدی موجب افزایش خودمراقبتی آنفلوانزا در دانش آموزان می شود.