مکانیابی پارکینگ های طبقاتی با استفاده از" سیستم اطلاعات جغرافیایی و فرایند تحلیل سلسله مراتبی" (مطالعه موردی:منطقه ۱۷ شهر تهران)

پارکینگ ها به عنوان یکی از مهمترین زیرساختهای شهری نقش عمدهای در کاهش پارک حاشیهای و روانی ترافیک ایفا میکنند.امروزه در کلانشهرها به علت محدودیت زمین و فضا با ایجاد پارکینگهای طبقاتی میتوان مدیریت بهینه در جهت افزایش خدمات دهی به حجم زیادی از وسائط نقلیه انجام داد. پارکینگهای طبقاتی زمانی میتوانند کارآیی لازم را داشته باشند که از مکان یابی مناسب فضایی- مکانی برخوردار گردند .منطقه ۱۷ شهر تهران از مناطق ۲۲ گانه شهر تهران است که شبکه حمل و نقل آن در حال حاضر با مشکل اساسی کمبود پارکینگ جهت کاربری مسکونی و سایر کاربریها روبرو بوده و بارگذاری فعالیت ها بدون توجه به این کاربری سبب گردیده که این مساله به تدریج بعنوان یک معضل شهری خود را بروز دهد. این معضل در نقاط پرتراکم که از کاربریهای چندگانه شهری بویژه کاربری اداری-تجاری و گذران اوقات فراغت برخوردارند خود را به شکل حادی نمایان میسازد. این پژوهش به منظور مکان یابی بهینه پارکینگهای طبقاتی در جهت کارایی بیشتر ابتدا مطالعات اولیه جهت شناسایی معیارهای تاثیرگذار بر انتخاب مکان مناسب پارکینگ انجام، سپس با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی((AHP،وزن دهی معیارها صورت پذیرفته است در نهایت با تلفیق این مدل با سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) محدوده های مناسب جهت احداث پارکینگهای طبقاتی پیشنهاد گردیده است.