اثربخشی زوج درمانی متمرکز بر خشونت خانگی در خشونت علیه زنان؛ مداخله در رابطه زوجین ناسازگار ساکن شهر اهواز

با توجه به اینکه خشونت یک مسئله جهانی است و همه اعضای خانواده را درگیر می­کند و به نوعی بر کارکرد خانواده تاثیر می­گذارد بسیار مهم است که بر روی راهبردهای درمانی موثر که می­توانند نه تنها به خانواده بلکه به جامعه نیز کمک کند متمرکز شد. هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی زوج درمانی متمرکز بر خشونت خانگی در خشونت علیه زنان؛ مداخله در رابطه زوجین ناسازگار  شهر اهواز است.  جامعه­ی پژوهش شامل کلیه­ی زوج­های مراجعه­کننده به مراکز مشاوره خصوصی و دولتی شهر اهواز سال ۱۳۹۷ است. نمونه­ی پژوهش شامل ۴ زوج (۸ نفر) از افراد مراجعه­کننده به این مراکز بوده که با توجه به پرسشنامه­ی خشونت علیه زنان- حاج یحیی، مقیاس سازگاری زوجی  و اقرار به خشونت فیزیکی وارد دوره درمان شدند. روش نمونه­گیری در این پژوهش نمونه­گیری هدفمند بوده است از طرح آزمایشی تک موردی از نوع خط پایه­ی چندگانه­ی ناهم زمان استفاده شده است. پروتکل درمان در دو فاز ۱۸ جلسه مداخله و ۵ مرحله خط پایه و پیگیری اول ۴۵ روزه و پیگیری دوم ۳ ماهه در مورد تمام شرکت­کننده­ها اعمال شد. آزمودنی­ها قبل از درمان و در جلسات  ۴-۸-۱۲-۱۶-۱۸ و پیگیری ۴۵ روزه و ۳ ماهه توسط پرسشنامه­های مذکور مورد تحلیل قرار گرفتند. پاسخ داده­ها به روش ترسیم دیداری، شاخص تغییر پایا و فرمول درصد بهبودی تحلیل شدند. نمره های آزمودنی ها با درصد بهبودی کلی (۵۴/۵۵( در پایان درمان و درصد بهبودی کلی) ۷۸/۵۶( و سطح معنی داری  ) ۰۱/۰(p <   بود. در پایان پیگیری نتایج نشان داد که: زوج درمانی خشونت خانگی  باعث کاهش خشونت علیه زنان شد.