توان های توسعه کشاورزی شهرستان داراب و پیش بینی نتایج آن بر توسعه روستایی
محل انتشار: جغرافیا و پایداری محیط، دوره: 9، شماره: 2
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 336
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_GERAZ-9-2_005
تاریخ نمایه سازی: 10 آبان 1400
چکیده مقاله:
اهمیت توسعه کشاورزی و روستایی در توسعه ملی ایران بر هیچ کس پوشیده نیست. کشاورزی به مثابه منبع اصلی تامین درآمد و ایجادکننده فرصتهای شغلی، نقش مهمی در حیات انسانی و توسعه آن دارد و از دیرباز نقش اساسی در اقتصاد روستایی داشته و گذران زندگی بسیاری از روستاییان وابسته به این نوع فعالیت بوده است. هدف مطالعه حاضر بررسی توانهای توسعه کشاورزی شهرستان داراب و پیش بینی نتایج آن بر توسعه روستایی است که به صورت مطالعه موردی در مناطق روستایی شهرستان داراب صورت گرفته است. جمع آوری دادهها مبتنی بر پرسشنامه محققساخته است. جامعه آماری نوشتار پیش رو سرپرستان خانوارهای روستایی شهرستان داراب است (۶۷۸۰ = N) که با استفاده از فرمول کوکران ۳۲۳ نفر ازطریق نمونهگیری خوشهای انتخاب شدند. ملاک انتخاب روستاها براساس تعداد بهره برداران کشاورزی است. پایایی پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ بهمیزان ۸۵/۰ محاسبه شده است؛ همچنین برای تجزیه و تحلیل دادهها از روش تحلیل عاملی بهره گرفته شده است. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل دادهها نشان داد که مهم ترین عوامل توسعه روستایی عامل رفاهی - خدماتی، زیربنایی، اشتغال - درآمد و اجتماعی - آموزشی است. در میان عوامل توسعه روستایی، عامل رفاهی - خدماتی با ۲۲۰/۲۴% از واریانس بیشترین و عامل اجتماعی -آموزشی با ۳۱۳/۸% از واریانس، کمترین درصد را در میان عاملهای توسعه روستایی دارند؛ همچنین نتایج نشان داد که مهم ترین عوامل توسعه کشاورزی، عامل اقتصادی - اجتماعی کشاورز، عامل زیرساختی کشاورزی، عامل دسترسی به نهادههای کشاورزی، عامل ترویج و عامل ترکیبی کشاورزی است؛ که از میان آنها عامل اقتصادی - اجتماعی کشاورز با ۹۳۵/۲۱% از واریانس بیشترین و عامل ترکیبی با ۴۶۶/۵% کمترین درصد را در بین عامل های توسعه کشاورزی دارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سیروس قنبری
گروه جغرافیای انسانی، دانشکده جغرافیا و برنامه ریزی محیطی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
محسن شایان
گروه جغرافیای انسانی، دانشکده جغرافیا و برنامه ریزی محیطی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
سعیده رشیدی
گروه جغرافیای انسانی و آمایش، دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
فائزه ابراهیمی پور
گروه جغرافیای انسانی و آمایش، دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
محمدکریم رییسی
گروه جغرافیا، دانشگاه پیام نور، نیکشهر، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :