تخمین تقاضای بلندمدت انرژی در بخش صنایع و معادن به روش دو مرحله ای و شبیه سازی اثرات افزایش قیمت انرژی بر کنترل مصرف

بخش صنایع و معادن یکی از بخش های مهم اقتصادی کشور است. در سال ۱۳۸۶ بیش از ۲۳ درصد کل مصرف انرژی در کشور توسط این بخش مصرف شده و تولید در این بخش به نهاده انرژی وابسته است. به همین دلیل افزایش قیمت انرژی از یک سو به طور بالقوه می تواند باعث نوسانات تولیدی در این بخش شود و از سوی دیگر کاهش تقاضای انرژی در این بخش می تواند بخشی از اهداف سیاستگذار را از اجرای افزایش قیمت که کاهش مصرف می باشد، تامین نماید. در این مقاله پس از تخمین تقاضای انرژی در بخش صنایع و معادن بر اساس روش دو مرحله ای در قالب یک مدل سیستمی به شبیه سازی مصرف انرژی بخش صنایع و معادن بر اثر سیاست افزایش قیمت انرژی پرداخته شده است. در این مدل سیستمی اثرات همزمان افزایش قیمت انرژی بر مصرف انرژی در بخش صنایع و معادن، بر قیمت عمومی کالاها و بر ارزش افزوده بخش صنایع و معادن شبیه سازی شده است. بر اساس نتایج شبیه سازی مشاهده می شود که افزایش قیمت انرژی در قالب طرح هدفمندی یارانه ها می تواند به طور نسبی باعث کاهش مصرف انرژی در بخش صنایع و معادن شود. البته افزایش قیمت حامل های انرژی باعث شکل گیری تورم و خنثی شدن بخشی از افزایش اولیه قیمت انرژی نیز می شود، اما اثر تورمی مستقیم اجرای طرح به حدی نیست که خنثی کننده اثر کاهش تقاضا برای نهاده های انرژی در بخش صنایع و معادن باشد؛ اما اگر در زمان اجرای سیاست افزایش نرخ حامل های انرژی، چرخه های تورمی ثانویه ای از جهت افزایش نرخ ارز و رشد نقدینگی پدید آید می تواند دستاوردهای کاهشی در مصرف انرژی را در بلندمدت خنثی نماید و تنها نتیجه اجرای سیاست افزایش نرخ حامل های انرژی، افزایش تورم باشد.