پایدارسازی دامنه های در حال رانش با گونه درخت انجیلی

اخیرا بروز زمین لغزش در اکثر نواحی شیبدار و به خصوص منطقه شمال کشور، در اثرر تغییر کاربری زمین و همچنین تخریب و یا کاهش پوشش جنگلی در آن، باعث به وجود آوردن خسارت ملی و منطقه ای فراوان شده است. در این مقاله سعی شده است که میزان افزایش پایداری توده های خاک مستعد به رانش در اثر تخریب جنگل های مخروبه شمال کشور با توجه به روش پایدارسازی خاک به شیوه بیشاپ در منطقه رحیم آبادی رودسر مورد بررسی قرار گیرد،تا به این وسیله نقش مثبت این گونه درختی غیر صنعتی در جنگل های شمال کشور مشخص تر گردد. حداقل پوشش گیاهی مناسب برای پایدارسازی خاک با توجه به شیب منطقه ۲۷ درجه و زاویه اصطکاک داخلی ذرات خاک ۲۰درجه برای پوشش درختی انجیلی به میزان ۴۰درصد می باشد و کمتر از این مقدار باعث ایجاد رانش در خاک به صورت کند و یا سریع خواهد شد.