بررسی غلظت سموم کشاورزی ارگانوکلره در گوشت دو ماهی اقتصادی کپوروسفید در سواحل جنوب غربی دریای خزر

غلظت سموم کشاورزی ارگانوکلره شامل لیندان، هپتاکلر، آلدرین ، دیلدرین وددت در بافت عضله دو ماهی کپور و سفید در ایستگاه های جنوب غربی دریای خزر ( آستارا، هشتپر، انزلی ، کیاشهر و رامسر) اندازه گیری شد. دراین تحقیق از دستگاه گاز کروماتوگراف مجهز به آشکار ساز تسخیر الکترون Gas Chromatographs Electron Capture Detectors (GC-ECD) استفاده شد. بیشترین غلظت اندازه گیری شده مربو ط به ماهی کپور در ایستگاه انزلی با ۹۶۴/۱۱ میلی گرم در کیلو گرم بر پایه وزن چربی (۳۳۵/۰ میلی گرم در کیلو گرم بر پایه وزن تر) بود. غلظت آلدرین در تمام نمونه ها غیر قابل تشخیص (کمتر از ۰۰۱/۰ میلی گرم در کیلوگرم بر پایه وزن تر) بود. میانگین غلظت هر سم در تمام نمونه ها اندازه گیری شد که هپتاکلر با ۶۴۷۹/۲ میلی گرم در کیلوگرم بر پایه وزن چربی بالاترین غلظت را به خود اختصاص داد (۰۷۲۲/۰ میلی گرم در کیلوگرم بر پایه وزن تر) در ایستگاه آستارا، هیچ یک از سموم در نمونه های مورد مطالعه تشخیص داده نشدند. با توجه به میزان جذب قابل قبول روزانه Acceptable Saily Intake (ADI) هر سم، مصرف ماهی کپور ایستگاه های انزلی و رامسر و ماهی سفید ایستگاه هشتپر از نظر آلودگی به سم هپتاکلر و ماهی سفید ایستگاه کیاشهر از نظر آلودگی به سم دیلدرین خطرناک ارزیابی شد. غلظت سموم کشاورزی ارگانوکلره در ماهی های مورد مطالعه نشان می دهد که علاوه بر غلظت های ذکر شده در بالا غلظت سم ددت در ماهی سفید ایستگاه رامسر نیز از حد بیشینه باقی ماندهMaximum Residue Limit (MRL) تجاوز می کند.