طراحی اکولوژیکی در سکونت گاه های دامنه رشته کوههای زاگرس نمونه موردی: شهر ایلام

شهر ایلام با قرار گرفتن در منطقه زاگرس میانی، یکی ازعمده ترین سکونت گاه های این سلسله جبال محسوب می شود. تلاش عمده این مقاله طراحی اکولوژیکی خطوط اصلی منظر محدوده های مورد نظر و شناسایی و آسیب شناسایی آن در راستای ایجاد بستری برای برنامه ریزی و تکمیل زیستی این سکونت گاه های دامنه رشته کوه های زاکرس در ارتباط با پیرامون شهر ایلام است. شکل های سکونتی و زمینه گیاهی این اماکن، به عنوان نقطه شروع برای تشریح منظر و سکونت گاه های عمده پهنه های مورد بررسی مقاله، علی رغم ارتبط اکولوژیکی، تحت فرسایشی تدریجی قرار گرفته است، به گونه ای که با ادامه این روند ممکن است منابع اکولوژیکی این پهنه جغرافیایی نتواند نقش گذشته خود را در منظر و زیست بوم این نقاط بخوبی ایفا کند و لذا احیا منظر شهری و پیرامون شهری ایلام با توجه به منظر کلی منطقه، خواهد توانست در ادامه حیات اکولوژیکی این گونه های سکونت بسیار مفید واقع شود