تعیین شاخص های غذایی ماهی گیش خال سفید Carangoides malabaricus در آب های استان هرمزگان (دریای عمان و خلیج فارس)
محل انتشار: فصلنامه محیط زیست جانوری، دوره: 13، شماره: 1
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 251
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AEJO-13-1_025
تاریخ نمایه سازی: 11 آبان 1400
چکیده مقاله:
این مطالعه به منظورتعیین رژیم غذایی ماهی گیش خال سفید (Carangoides malabaricus) در آب های خلیج فارس و دریای عمان (استان هرمزگان) به مدت ۱۲ ماه از آذر ماه ۱۳۹۵ تا آبان ماه ۱۳۹۶ انجام شده است. نمونه برداری با تورهای ترال و تور انتظاری انجام شد. جهت بررسی رژیم غذایی، ۴۳۸ نمونه از گونه گیش خال سفید (C. malabaricus) انتخاب شد. نتایج داده های توصیفی زیست سنجی ماهی مذکور نشان داد که حداکثر طول کل ۳۶۵ میلی متر(در اردیبهشت ماه) و حداقل طول کل ۱۴۰ میلی متر(در شهریور ماه) و هم چنین حداکثر میزان وزن ۵۳۴/۵ گرم و حداقل آن ۵۷/۸ گرم بود. در طول دوره مورد بررسی میانگین طول کل ماهیان ۱۸/۴۱ ± ۲۶۱ میلی متر و میانگین وزن ماهیان ۲۵/۳۵ ± ۱۹۱/۷۸ گرم بود. شاخص GASI نشان داد اوج تغذیه این گونه در خرداد ماه است. میزان شاخص تهی بودن معده (CV)، برای این گونه در طول تحقیق %۶۲/۳۳ به دست آمد که می توان گفت این ماهی یک ماهی نسبتا کم خور است. از نظر نوع غذای خورده شده ، با توجه به حجم ماهیان هضم شده، ماهی کالروموتو به عنوان غذای اصلی برای گیش خال سفید محسوب می شود. میگو را می توان به عنوان غذای فرعی و بقیه گونه های خورده شده که عبارت بودند از اسکویید و خرچنگ را می توان به عنوان غذای تصادفی مطرح کرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
غلامرضا بام
گروه بیولوژی دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
احسان کامرانی
گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران
فرهاد کی مرام
گروه بیولوژی دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
شهلا جمیلی
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
سید محمدرضا فاطمی
گروه بیولوژی دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :