کارایی پودر گل میخک Eugenia caryophyllata جهت بی هوشی مولدین ماهی سفیدک سیستان Schizothorax zarudnyi و سنجش پارامترهای بیوشیمیایی و ایمنی خون
محل انتشار: فصلنامه محیط زیست جانوری، دوره: 13، شماره: 1
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 235
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AEJO-13-1_028
تاریخ نمایه سازی: 11 آبان 1400
چکیده مقاله:
گل میخک (Eugenia caryophyllata) به دلیل این که محصولی طبیعی و ارزان قیمت می باشد و خطرات سمیت کمی دارد به عنوان ماده بی هوشی در ماهی مورد استفاده قرار می گیرد. مطالعه حاضر به منظور تعیین غلظت مناسب بی هوشی مولدین ماهی سفیدک سیستان Schizothorax zarudnyi توسط پودر گل میخک جهت استفاده در تکثیر مصنوعی این ماهی انجام شد. مولدین نر (۵۵/۸ ± ۴۰۷/۱۴ گرم) و ماده (۲۹۱/۳ ± ۱۲۴۰/۱ گرم) با غلظت های ۲۰۰، ۲۵۰ و ۳۰۰ میلی گرم در لیتر پودر گل میخک و هفت تکرار برای هر غلظت بی هوش شدند. علاوه بر مدت زمان لازم برای طی مراحل بی هوشی و احیا، پارامترهای بیوشیمایی سرم خون شامل گلوکز و پروتئین کل و پارامترهای ایمنی سرم خون شامل C۳ ،C۴ و IgM قبل و بعد از بی هوشی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد مدت زمان صرف شده برای طی مراحل بی هوشی و احیا مولدین ماده در غلظت ۲۵۰ میلی گرم در لیتر به ترتیب ۹/۷۸ ± ۱۶۰/۱۴ و ۱۲/۱ ± ۱۴۵ ثانیه بود که مجموعا کم تر از غلظت های ۲۰۰ (۲۰/۲ ± ۳۱۹ ثانیه بی هوشی و ۱۲/۱۵ ± ۱۰۸/۶۳ ثانیه احیا) و ۳۰۰ (۷/۸۶ ± ۱۱۷ ثانیه بی هوشی و ۲۲/۲۴ ± ۲۷۱ ثانیه احیا) میلی گرم در لیتر بود؛ هم چنین، برای مولدین نر این زمان در غلظت ۳۰۰ میلی گرم در لیتر (۳/۷۳ ± ۸۶ ثانیه بی هوشی و ۱۱/۲۵ ± ۶۴/۷۱ ثانیه احیا) کم تر از غلظت های ۲۰۰ (۷/۸۱ ± ۱۵۵/۷۱ ثانیه بی هوشی و ۷/۷۳ ± ۵۶/۴۳ ثانیه احیا) و ۲۵۰ (۱۲/۵۷ ± ۱۱۶/۸۶ ثانیه بی هوشی و ۱۴/۴۴ ± ۷۰/۷۱ ثانیه احیا) میلی گرم در لیتر بود. مقادیر گلوکز، پروتئین کل و C۴ تحت تاثیر بی هوشی تغییر نکردند، ولی مقدار IgM در غلظت ۳۰۰ میلی گرم در لیتر مولدین نر و ماده کاهش معنی دار و مقدار C۳ در غلظت ۳۰۰ میلی گرم در لیتر مولدین نر افزایش معنی دار داشت (۰/۰۵>p ). نتایج نشان داد که غلظت ۲۵۰ میلی گرم در لیتر برای بی هوشی مولدین ماهی سفیدک سیستان مناسب می باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
عبدالعلی راهداری
گروه شیلات، پژوهشکده تالاب بین المللی هامون، دانشگاه زابل، زابل، ایران
علی خسروانی زاده
گروه شیلات، پژوهشکده تالاب بین المللی هامون، دانشگاه زابل، زابل، ایران
احمد قرایی
گروه شیلات، پژوهشکده تالاب بین المللی هامون، دانشگاه زابل، زابل، ایران
علیرضا افشاری
معاونت آبزی پروری، اداره کل شیلات آب های داخلی سیستان و بلوچستان، سازمان شیلات ایران، زابل، ایران
سمیرا سارانی
مرکز تکثیر و بازسازی ذخایر ماهیان بومی و گرمابی، اداره کل شیلات آب های داخلی سیستان و بلوچستان، سازمان شیلات ایران، زهک، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :