تاملی در تبعات رشد کمی دوره کارشناسی معماری در دانشگاه های کشور
محل انتشار: مجله صفه، دوره: 17، شماره: 2
سال انتشار: 1387
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 116
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SOFEH-17-2_005
تاریخ نمایه سازی: 14 آبان 1400
چکیده مقاله:
در سال ۱۳۷۸ دوره کارشناسی ارشد پیوسته معماری به کارشناسی پیوسته معماری تغییر یافت . این امر روند راه اندازی رشته معماری را در دانشگاه های شهرستان ها، که از سال ۱۳۶۸ آغاز شده بود، تسهیل و تسریع کرد، به نحوی که در سال ۱۳۸۶ جمعا تعداد ۳۲۰۹ دانشجو در دانشگاه های سراسری، دانشگاه های غیر انتفاعی ، دانشگاه آزاد و دانشگاه پیام نور در مقطع کارشناسی پذیرفته شدند. رشد کمی و بسیار سریع دانشجویان معماری در دوره کارشناسی این سوال را مطرح می کند که آیا این رشد متضمن حداقل کیفیت آموزشی نیز هست یا خیر ؟ مقاله حاضر ضمن ارائه جمع بندی نظر تعدادی از صاحب نظران و مدرسان رشته معماری در باره محصول دوره کارشناسی معماری به بررسی وضعیت دو مولفه تاثیر گذار بر کیفیت آموزشی این رشته یعنی طول دوره آموزش و توانایی کادر آموزشی دانشگاه ها می پردازد و در انتها به نکاتی در جهت بهبود شرایط آن اشاره دارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
زهرا طاقی
دانشگاه شهید بهشتی