پل بازارهای تبریز

تبریز به سبب قرارداشتن بر مسیر موسوم به جاده ابریشم و راه های ارتباطی مهم شرقی – غربی و شمالی – جنوبی کشور ، همواره از جایگاهی ویژه برخوردار بوده چندان که در دوره های گوناگون پایتخت حکومت های ایرانی بوده است. مطالعه تاریخ توسعه شهر نشان می دهند که مهران رود حد شمالی شهر بوده است تا هنگامی که باتوسعه شهر در دوره آق قویونلوها، سوی دیگر رودخانه نیز جزو شهر می شود. در شهرهای اسلامی بازار قلب تپنده شهر محسوب می شود. بازار تبریز بزرگ ترین بنای مسقف دست ساز بشر محسوب می شود. قرار گرفتن شهر در محل چهارراه اقتصادی جهان در دوران های طولانی ، رونق و توسعه دائم بازار را سبب شده است. با توسعه بازار و افزایش نیاز به فضاهای بیشتر به مرور زمان بازار به ساحل دیگر مهران رود گسترش یافت. می دانیم که بازار در غالب شهرهای ایران به سان مجموعه ای در هم تنیده و یکپارچه عمل می کرده است. بدین ترتیب بدیهی می نماید که در تبریز نیز برای اتصال دو قسمت بازار پل هایی روی رودخانه احداث کرده باشند. بررسی چگونگی توسعه شهر به سمت شمال رودخانه ، گسترش بازار به آن سو و تمهیداتی که برای اتصال دو بخش واقع در دو سوی رودخانه اندیشیدند – که در نهایت به احداث پل بازارها انجامید – و نیز مستندات وجود تنها پل بازار های تاریخ ایران که تا این زمان ناشناخته مانده اند، در این مقاله مورد بررسی قرار گرفته است .