بهبود عملکرد روش اتورگرسیو در شناسایی پارامترهای مودال سیستم های خروجی فقط با استفاده از روش تجزیه ی ارتعاشات هیلبرت

روش اتورگرسیو یکی از ساده ترین روش ها در حوزه ی شناسایی پارامترهای مودال است. با وجود این، نیاز به کمینه m حسگر به منظور شناسایی m مود از سازه یکی از مشکلات اصلی این روش به حساب می آید؛ همچنین کاربرد این روش همانند دیگر روش های موجود در این حوزه به سیگنال های ایستا محدود شده است. با هدف فائق آمدن بر این مشکلات، روش اتورگرسیو باروش تجزیه ی ارتعاشات هیلبرت، به منظور نائل شدن به یک روش ارتقا یافته ترکیب می شود. کارایی و عملکرد روش ارائه شده از طریق دو مثال عددی و یک مثال صحت سنجی ارزیابی می شود. در پایان با انجام یک آزمایش مودال، پارامترهای مودال پایه ی نگهدارنده یک پل سگمنتی به دست می آید. نتایج نشان می دهد که روش ارائه شده با دقت بسیار خوبی قادر به استخراج پارامترهای مودال سازه است؛ همچنین عملکرد روش ارائه شده در مواجهه با پاسخ های ناایستا به مراتب بهتر از روش های رایج در این حوزه است.