بررسی ترکیب صید، فراوانی طولی، CPUE و CPUA در ترال میگو در آب های بوشهر، شمال خلیج فارس
محل انتشار: فصلنامه محیط زیست جانوری، دوره: 12، شماره: 1
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 163
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AEJO-12-1_044
تاریخ نمایه سازی: 16 آبان 1400
چکیده مقاله:
به منظور شناخت ترکیب صید تور ترال مورد استفاده در منطقه آب های بوشهر در مرداد و شهریور ۱۳۹۵ نمونه برداری انجام شد. ترکیب صید تورهای ترال میگو در پایان دوره نمونه برداری شامل گونه های میگوی سفید سرتیز (Metapenaeus affinis)، میگوی ببری سبز (Penaeus semisulcatus)، میگوی کیدی یا خنجری (Parapenaeopsis stylifera)، میگوی ویولن زن (Metapenaeopsis stridulans) و میگوی تراکی (Trachypenaeus granulosus) بود میگوی ببری سبز با ۹۲/۷۴% گونه غالب بود و بعد از آن میگوی سفید سرتیز با ۶/۷% در رده دوم قرار داشت. هم چنین میزان CPUA برای میگوی ببری ۱۰۴۵/۴۹ کیلوگرم بر متر مربع و برای میگوی سفید سرتیز ۵۷/۸۷ کیلوگرم بر مترمربع به دست آمد. هم چنین میزان CPUE برای میگوی ببری ۱۸/۰۵۹±۱۷/۴۴ کیلوگرم در ساعت برآورد گردید. میزان زیست توده برای گونه میگوی ببری سبز ۳۸۴۲/۹۲۴ تن و برای میگوی سفید سرتیز ۱۹۱/۴۳ تن برآورد گردید. تعداد ۳۳۲۰ ماهی از ایستگاه های مورد مطالعه شامل ۲۵ گونه در این مطالعه صید و مورد بررسی قرار گرفت. از بین این ۲۵ گونه، ماهی چغوک طلایی با ۲۵/۲ درصد بیش ترین فراوانی صید و مقوا ماهی با ۰/۰۱۲ درصد کم ترین میزان صید را به خود اختصاص دادند. هم چنین ماهیان چغوک طلایی، گوازیم دم رشته ای، عروس ماهی منقوط، گیش چشم درشت، گیش پهن و گوازیم لکه دار با ۱۰۰ درصد وقوع در تمامی ایستگاه ها بیش ترین و ماهی گلو(گربه ماهی) کم ترین میزان درصد وقوع را دارا بودند. ماهی سارم با میانگین طولی ۵۹/۱۳ سانتی متر دارای بیش ترین میانگین طولی و پنج زاری ماهی با ۹/۷۵ میانگین طولی کم ترین را به خود اختصاص دادند. به طور کلی تراکم میگوی ببری سبز در منطقه شرق استان و هم چنین قسمتی از غرب استان کم ترین مقدار بوده و فراوانی آن در اعماق متوسط و زیاد، بیش تر است. از این رو می توان گفت که پراکنش آن از نوع پراکنش افقی است.
نویسندگان
شکراله فرخ بین
گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران
احسان کامرانی
گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران
سعید گرگین
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
ابوالفضل ناجی
گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :