میزان صید در واحد تلاش صیادی چهار نوع تله کوزه ای، قیفی، نیم کروی و استوانه ای برای صید شاه میگوی آب شیرین (Astacus leptodactylus) در استخرهای پرورشی

این تحقیق به منظور بررسی میزان صید در واحد تلاش صیادی شاه میگوی آب شیرین (Astacus leptodactylus) رهاسازی شده در استخرهای پرورشی واقع در حسینکوه شولم، متعلق به پژوهشکده آبزی پروری آب های داخلی کشور در استان گیلان انجام شد. چهار نوع تله کوزه ای، قیفی، نیم­ کروی و استوانه ای با اندازه چشمه ۸ میلی متر (گره تا گره مجاور) متناسب با مشخصات زیست ­شناختی و بوم ­شناختی شاه میگوی آب­ شیرین طراحی، ساخته و در سه استخر پرورشی مستقر گردیدند. از هر نوع تله در هر استخر ۴ عدد به ­کار گرفته شد. تله­ ها به ­صورت طولی و پیوسته به ­هم متصل گردیدند و هر ۲۴ ساعت مورد بازبینی قرار گرفتند. دوره زمانی نمونه ­برداری ۶۰ روز درنظر گرفته شد. در مجموع، ۲۰۰۲ عدد شاه میگوی آب­ شیرین شامل ۹۸۶ عدد نر و ۱۰۱۶ عدد ماده صید گردید. نسبت جنسی نر به ماده در نمونه های صید شده ۱: ۱/۰۳ به­ دست آمد. بیش ­ترین درصد فراوانی شاه میگوهای صید شده در تله قیفی با ۹/۸۸ درصد در طبقه طولی ۱۰۰-۸۸ میلی متر بود. میزان صید در واحد تلاش صیادی برای تله های کوزه ای، قیفی، نیم­ کروی و استوانه ای به­ ترتیب ۳/۶۳، ۲/۴۳، ۱/۶ و ۰/۷ به ­دست آمد که دارای اختلاف معنی داری بودند (۰/۰۵>p). با توجه به نتایج به ­دست آمده، تله کوزه ای هم از نظر میزان صید در واحد تلاش صیادی و هم از نظر صید اندازه شاه میگوها در طبقات طولی مختلف بهترین عملکرد را داشت.