امکان سنجی الگوپذیری از مفاهیم ارزشمند معماری تاریخی ایران در دوره معاصر

معماری سرزمین پهناور ایران در دوره های متمادی همواره از یک روند مستمر و پایدار پیروی نموده است. که با ادوار پیش و پس از خود،متعاملا رابطه ای منطقی برقرار نموده، اما این روند در دوره معاصر تداوم نیافته است. در معماری معاصر ایران، به صورت پراکنده، تاثیرپذیری هایی از عناصر معماری، نمادها، نشانه ها و آثار برجسته معماری سنتی و بومی انجام شده و بعضا سعی گردیده که از مفاهیم و قواعد سنتی ای که در معماری تاریخی ایران به صورت متعدد استفاده شده، الگو گرفته شود. شفافیت، درونگرایی، تقارن، محوریت، مقیاس انسانی و مردمی، ارتباط با طبیعت و... از جمله مفاهیم مورد نظر دراین دوران بوده است در این پژوهش سعی شده ضمن مطالعه کلی آثار معماران شاخص دوره معاصر، نظیر آندره گدار، رولان مارسل، ماکسیم سیرو، هوشنگ سیحون، کامران دیبا، نادر اردلان، وارطان هوانسیان و ...مشخص شود که چگونه می توان از مفاهیم ارزشمند معماری دوران تاریخی ایران بهره گرفت و همچنین بررسی گردد که الگوگرایی در معماری معاصر ایران چه اصول و روش های الگوگزینی دارد. روش تحقیق از نوع کیفی و از نوع توصیفی تحلیلی با استفاده از منابع کتابخانه های علمی تخصصی معماری شهرسازی و مطالعه وبسایت های علمی پژوهشی از جمله سیلیویکا، جهاد دانشگاهی و مرکز اطلاع رسانی علوم و فن آوری بوده است.