واکاوی انگیزه های منع کتابت حدیث از دیدگاه دکتر محمدعلی مهدوی راد

در دوران صدر اسلام، بنابرا عادت کتابت قران، رسم می بود که فرمایشات پیامبر را۰ که به نام سنت شناخته می شد- به زنجیر قلم بکشند. بعد ازغروب غمگینانه آفتاب عمر آن رسول عزیز، خلفای بعد از وی بنا به دلایلی مانند جلوگیری از ترک قرآن و اشتغال به غیر آن، آمیختن حدیث با قرآن، برتری حفظ بر کتابت، نگرانی از افزایش یا کاهش روایات، وجود روایات ناهیه از کتابت و بی اطلاعی مردم از کتابت با قرآن، برتری حفظ بر کتابت، نگرانی از افزایش یا کاهش روایات، وجود روایات ناهیه از کتابت و بی اطلاعی مردم از کتابت دستور منبع کتابت حدیث را صادر کردند. با نقد و بررسی این احادیث به وسیله جناب آقای دکتر مهدوی راد، روشن شد که دلایل اصلی منع نگارش حدیث، صیغه ای سیاسی- اجتماعی داشته و نمی توانسته توجیهی مناسب برای جلوگیری از کتابت به شمار آید. هدف این پژوهش نقد و بررسی انگیزه های منبع کتابت حدیث از دیدگاه آقای دکتر مهدوی راد است. روش مظالعه در این پژوهش شیوه ی توصیفی- تحلیلی و بر اساس رویکرد کتابخانه ای است. با کند و کاو در متون تاریخی و حدیثی اهل سنت می توان به این مهم دست یافت که منع کتابت حدیث- که بیشتر برگرفته از احادیث جعلی بوده و یا روایات را وارونه تفسیر می کرده اند- آثار زیانباری بر روند حدیثی و جامعه شناختی دین مبین اسلام گذاشته است که گسترش جعل و وضع در احادیث، از بین رفتن بسیاری از احادیث، ترک مذاکره احادیث و ایجاد فرق گوناگون را می توان از اهم خسارات این سیاست عنوان کرد.