بررسی تنوع گونه ای و تغییرات صید در واحد تلاش ماهی شوریده در تورهای گوشگیر کف دریای عمان سواحل سیستان و بلوچستان

 این تحقیق با هدف ترکیب گونه ای، فراوانی طولی و صید در واحد تلاش گونه های صید شده در تورهای گوشگیر مونوفیلامنت ویژه ماهی شوریده انجام شد. عملیات نمونه برداری طی ۲۰ بار دریاوری در منطقه پسابندر چابهار در فصول پاییز و زمستان و بهار ۱۳۹۳ و توسط قایق صیادی (مجهز به ۴ طاقه تور به طول ۳۶۰ متر، ارتفاع آویخته تور ۴/۴ متر، اندازه چشمه کشیده ۷۳ میلی متر) و در اعماق ۸-۴ متر صورت پذیرفت. در پایان ۲۰ فقره تور اندازی، ۱۱۵۷ قطعه ماهی و سخت ­پوست متعلق به ۱۹ خانواده و ۱۹ گونه در دوره مطالعه ثبت شد. بیش ­ترین فراوانی متعلق به ماهی شوریده (۲۹/۱ درصد) بود. بعد از آن به ترتیب ماهی کیجار بزرگ (۱۶/۹۸ درصد)، گربه ماهی بزرگ (۷/۴۵ درصد)، شینگ ماهی (۶/۳۲ درصد) سنگسر معمولی (۶/۲۳ درصد)، گوازیم دم رشته ای (۴/۴۱ درصد) و سایر آبزیان روی هم رفته (۲۹/۵ درصد) از ترکیب صید را به خود اختصاص دادند. هم­ چنین نتایج تحقیق نشان داد که در فصل زمستان ماهی شوریده از فراوانی بیش ­تری نسبت به فصل پاییز برخوردار بود. دامنه طولی ماهی شوریده صید شده در کل دوره نمونه برداری بین ۵۰ – ۲۰/۱ سانتی متر و بیش ­ترین فراوانی (۳۳/۷۶ درصد) در کلاسه  طولی ۴۰ – ۳۵ سانتی متر بود.هم­ چنین در این بررسی مشاهده شد که ۵۸/۸۲ درصد ماهی های شوریده صید شده کوچک ­تر از اندازه  ۵۰ Lmاین گونه (۴۰ سانتی متر) در منطقه پسابندر و ۴۱/۱۸ درصد ماهی ها بالای این اندازه بودند. صید به ازای واحد تلاش صیادی ماهی شوریده در کل دوره مطالعه ۲۹۹۴/۲۹ گرم بر طاقه روز به ­دست آمد. بیش ­ترین و کم ­ترین CPUE ماهی شوریده به ترتیب مربوط به ماه اسفند به­ میزان ۶۹۷۹ و مهر به ­میزان ۱۱۴۲ گرم بر طاقه روز بود. هم­ چنین میزان صید به ازای واحد تلاش برای گونه های کیجار بزرگ، گربه ماهی ، سنگسر، پنج ­زاری ماهی مخطط و گوازیم دم رشته ای به ترتیب ۱۱۶۱/۹۴، ۴۹۵/۶۹، ۴۱۸/۸۱، ۱۸۸/۶۸، ۱۶۰/۶۹ گرم بر طاقه روز به ­دست آمد. با توجه به نتایج حاصل، افزایش اندازه چشمه تور برای حفاظت از ذخایر پیشنهاد می گردد.