جامعه شناسی صنعتی

با صنعتی شدن کشورهای اروپایی و امریکا، جامعه شناسی صنعتی به تدریج جای جامعه شناسی عمومی را گرفت؛ زیرا موضوعات اصلی این رشته از جامعه شناسی مسائل جامعه صنعتی بود. در نیمه آخر قرن نوزده و اوایل قرن بیستم تصور دقیق و روشنی نسبت به جامعه شناسی صنعتی و وظایف آن وجود نداشت و غالبا آ ن را با جامعه شناسی بنگاه مترادف می پنداشتند. پس از جنگ جهانی دوم در نتیجه تلاش های علمای اروپای غربی و دانشمندان امریکایی تعریف دقیق از این علم به وجود آمد. با انقلاب دانشجویی، جامعه شناسی صنعتی به ورطه فلسفه اجتماعی و نظریات نئومارکسیستی افتاد و به طرز چشم گیری از حوزه وظایف و مسئولیت های خویش خارج شد، ولی پس از دهه هفتاد تدریجا جایگاه اصلی و تعریف شده خود را بازیافت. در اواخر دهه نود این علم بیشتر در استخدام بنگاه های تولیدی و خدماتی درآمد و جامعه شناسان به جای این که بنگاه را در رابطه با کل جامعه مورد مطالعه قرار دهند، با عینک مدیران و کارفرمایان خویش به تحقیق در مسائل بنگاهی پرداختند.