بررسی و تحلیل اپیکوریسم در شعر انوری
محل انتشار: پژوهشنامه ادب غنایی، دوره: 19، شماره: 37
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 248
فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JLLR-19-37_006
تاریخ نمایه سازی: 18 آبان 1400
چکیده مقاله:
جستار حاضر برآنست که به بررسی و تحلیل اپیکوریسم در شعر انوری ببپردازد. اپیکوریسم که از نام فیلسوفی یونانی به نام اپیکور برگرفته شده، اسم مکتبی است که بر اساس لذتگرایی شکل گرفته است. لذت مورد نظر اپیکور، عبارت بود از فقدان الم. مهمترین مبانی اندیشهی اپیکور عبارتند از؛ گزینش معقولانهی لذات، دوام و بقای لذات، ترجیح لذات روحی بر لذات جسمی، ارضای امیال طبیعی و ضروری، رسیدن به آرامش روانی، اغتنام فرصت، قابل تغییر بودن تقدیر و قناعت. دراین پژوهش نگارنده در پی پاسخ دادن به این پرسش است که آیا می توان مطابق مولفه های مکتب اپیکور، انوری را اپیکوریست دانست؛ چرا که آن گونه که از سروده های وی برمی آید، انوری جزء آن دسته از شاعرانی است که زندگی شاد و لذتآوری داشته است و اندیشههای اخلاقی او در ظاهر بیشباهت به آراء اپیکور نیست. به منظور پاسخ دادن به پرسش پژوهش، دیوان انوری با توجه به مولفه های مکتب مورد بحث به شیوه ی استقرای تام و داده های پژوهش با استفاده از شیوه توصیفی تحلیلی مورد بررسی قرار گرفت. حاصل تحقیق بیانگر آنست که اندیشههای اخلاقی انوری؛ در شاخصههایی مثل دم غنیمت شمردن، بهرهمندی از ابزار و شیوههای حصول لذت، تغییرپذیربودن سرنوشت، قناعت و تحمل رنجها برای رسیدن به لذت پایدار با فلسفهی اپیکور منطبق است.
نویسندگان
فاطمه سلطانی
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه اراک(نویسنده مسئول).
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :