اثر بخشی رویکرد گشتالت درمانی بر احساس تنهایی دختران دبیرستانی بیرجند

هدف مطالعه حاضر، بررسی و تعیین اثربخشی گشتالت درمانی بر احساس تنهایی دختران دبیرستانی بیرجند بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری در این پژوهش کلیه دانش آموزان دختر دبیرستانهای شهرستان بیرجند میباشد. روش نمونه گیری در دسترس خواهد بود. بدین گونه که ابتدا آزمون احساس تنهایی بین ۷۰ نفر از دانش آموزان اجرا گردید و سپس بر اساس نتایج این آزمون ۳۰ نفر از دانش آموزانی که در احساس تنهایی دو انحراف معیار بالاتر از میانگین نمره ۵۹ داشتند انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل هر کدام ۱۵ نفر قرار گرفتند. گروه آزمایش در معرض ۸ جلسه آموزش گشتالت درمانی قرار گرفت ولی گروه کنترل تحت آموزش قرار نگرفت. ابزار پژوهش در این مطالعه پرسشنامه احساس تنهایی دهشیری و همکاران))۱۳۸۷ بود. داده های خام با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس تک متغیره و چندمتغیره تجزیه و تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد که گشتالت درمانی موجب کاهش احساس تنهایی در بین دانش آموزان شهر بیرجند شده است. همچنین بین دو گروه کنترل و آزمایش در مولفه های احساس تنهایی ناشی از خانواده، احساس تنهایی ناشی از دوستان و اجتماع و احساس تنهایی عاطفی تفاوت معنادار وجود داشت و گشتالت درمانی بر هر سه مولفه احساس تنهایی ناشی از خانواده، احساس تنهایی ناشی از دوستان و اجتماع و احساس تنهایی عاطفی دانش آموزان دختر شهر بیرجند تاثیر داشته است. درنتیجه گشتالت درمانی در کاهش احساس تنهایی دانش آموزان دختر دوره متوسطه شهر بیرجند تاثیر مثبت داشته است.