اثربخشی درمان مبتنی بر واقعیت مجازی بر اضطراب و افسردگی بیمارستانی بیماران قبل از عمل جراحی باز قلب در شهر اصفهان

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 379

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICPE08_130

تاریخ نمایه سازی: 18 آبان 1400

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: امروزه با افزایش بیماری های قلبی میزان انجام جراحی باز قلب بر روی بیماران مبتلا به بیماری های قلبی افزایش یافته است. اغلب بیماران هنگامی که با جراحی مواجه ه می شود، سطوح بالایی از اضطراب ناشی از ترس جراحی و بیهوشی را از خود نشان می دهند. یکی از درمان های مورد استفاده برای کاهش اضطراب و افسردگی بیماران قلبی بستری در بیمارستان ، درمان مبتنی بر واقعیت مجازی است که این مطالعه با هدف بررسی تاثیر این شیوه درمانی بر روی اضطراب و افسردگی بیمارستانی بیماران قلبی قبل از عمل جراحی باز قلب صورت گرفته است. مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک کارآزمایی بالینی می باشد. در این مطالعه ۳۰ نفر از بیماران در انتظار عمل جراحی باز قلب در ۲ گروه مداخله و کنترل شرکت کردند. در این مطالعه از روش دو سویه کور استفاده شد به این صورت که فردی به جز پژوهشگر اقدام به جمع آوردی دادهها از طریق پرسشنامه نمود و پزوهشگر اطلاعاتی در رابطه با جواب های پرسشنامه بیماران نداشت. بیماران در گروه مداخله در ۹ جلسه ۱۵ دقیقه به تماشای فیلم های۳۶۰درجه واقعیت از طریق عینک واقعیت مجازی پرداختند. آزمودنی ها پرسشنامه اضطراب و افسردگی بیمارستانی (HADS زیگمونت و اسنایت،۳۸۹)۱ را بعنوان پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری تکمیل کردند. دادهها ی جمع آوری شده با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و با کمک از نرم افزار spssورژن۲۳ تحلیل شدند. نتایج: نتایج نشان داد درمان مبتنی بر واقعیت مجازی بر کاهش اضطراب بیمارستانی و افسردگی بیمارستانی تاثیری معناداری داشت (p<۰/۰۰۱) و تاثیر این درمان در مرحله پیگیری نیز باقی مانده است(.(p<۰/۰۰۱ نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که درمان واقعیت مجازی تاثیر قابل ملاحظه ای بر کاهش اضطراب و افسردگی بیمارستانی بیماران قبل از عمل جراحی باز قلب داشته است.

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر واقعیت مجازی ، اضطراب بیمارستانی ، افسردگی بیمارستانی ، عمل جراحی باز قلب

نویسندگان

ساناز احمدی

کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان خوراسگان

غلامرضا منشئی

دانشیار روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان خوراسگان

امیر میرمحمدصادقی

استادیار گروه جراحی قلب و عروق دانشگاه علوم پزشکی اصفهان