آیین کشورداری در گرشاسب نامه اسدی طوسی
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 216
فایل این مقاله در 25 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_DEHKH-7-24_007
تاریخ نمایه سازی: 18 آبان 1400
چکیده مقاله:
کهن فرهنگ و ملتها آموزههای اخلاقی فراوانی را در کولهبار خود دارند. حکمت ایرانی سرشار از آموزه و پندهای اخلاقی است. ارجمندی آنها را همین بس که بر تاج شاهان و کارنامههای آنان جای گرفتهاند، همچون صد پند انوشیروان، کارنامه ی اردشیر بابکان و اندرزنامه ی بزرگمهر. حکمت باستانی ایران و یونان پس از ظهور اسلام در پرتو فرهنگ قرآن رنگ باخت و با فرهنگ اسلام درآمیخت. نخستین سرایندگان فارسی دری مانند: فردوسی در شاهنامه، فخرالدین اسعد در ویس و رامین و اسدی طوسی در گرشاسبنامه که همگی مربوط به فرهنگ ایران پیش از اسلام هستند؛ در ترویج اخلاق و ادبیات تعلیمی بسیار کوشیدهاند. یکی از زیر مجموعههای حکمت عملی، آیین کشورداری (سیاست مدن) است. آیین کشورداری به دلیل حکمت: الناس یولد علی دین ملوکهم و اذا تغیر السلطان تغیر الزمان، تاثیر بسزایی در فرهنگ ملتها دارد. نویسنده این گفتار میکوشد تا آیین کشورداری به روایت گرشاسبنامه را مورد بررسی قرار دهد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
زهرا کاطمی پور
دانش آموخته دوره دکتری زبان و ادبیات فارسی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج،ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :