تثبیت و جامدسازی فن حاصل از صنایع آبکاری با استفاده از مصالح ساختمانی

سال انتشار: 1386
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 89

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_ESTJ-9-2_008

تاریخ نمایه سازی: 19 آبان 1400

چکیده مقاله:

تثبیت و جامدسازی فرآیند متداولی است که برای تصفیه نهایی مواد زاید خطرناک، قبل از مرحله دفن انجام می شود. از این روش در تصفیه بسیاری از آلاینده های خطرناک از جمله لجن های حاوی فلزات سنگین استفاده می شود. در این تحقیق از سیمان و میکروسیلیس برای تثبیت کروم شش ظرفیتی موجود در لجن صنایع آبکاری استفاده شده است. نمونه های تثبیت شده با استفاده از آزمایش TCLP و مقاومت فشاری مورد ارزیابی قرار گرفته اند. نمونه ها بر اساس غلظت های مختلف کروم در لجن (۱۲، ۶ و ۱ گرم بر لیتر) و بر اساس استاندارد ASTMC۱۰۹/C ۱۰۹M-۹۵ ساخته شده است. نتایج حاصله از آزمایش TCLP نشان می دهد که غلظت کروم در محلول شستشو دهنده، در نمونه های تثبیت شده ای که با غلظت کروم در لجن ۱۲ و ۶ گرم بر لیتر ساخته شده است، از مقدار حداکثر غلظت کروم در آزمایش TCLP (۵ میلی گرم بر لیتر) بالاتر بوده و این نمونه ها جزو مواد زاید خطرناک محسوب می شود. در عین حال نتایج حاصل از مقدار تثبیت کروم نشان می دهد که تثبیت کروم با استفاده از سیمان کاملا موثر بوده و به طور متوسط ۸۷% کروم لجن، در نمونه ها تثبیت شده است که این درصد با توجه به نحوه دفن این گونه لجن ها در کشورمان، قابل قبول به نظر می رسد. همچنین جایگزینی ۱۰% میکروسیلیس به جای سیمان موجب شده است که بازدهی حذف کروم در این روش برای نمونه های ۲۸ روز و ۴% افزایش پیدا کند که این نتیجه تاثیر مثبت استفاده از میکروسیلیس را در جهت بهبود فرآیندهای هیدراتاسیون سیمان و کیفیت تثبیت و جامدسازی نشان می دهد. در پایان نیز نتایج آزمایش مقاومت فشاری نشان می دهد مقاومت تمامی نمونه های ساخته شده، از مقاومت حداقل EPA برای مواد زاید تثبیت شده، بیشتر بوده و قابلیت دفن در محل های دفن را خواهند داشت.