مقاله علمی – پژوهشی: ارزیابی خطر و پهنه بندی ناپایداری صید میگو در صیدگاه های استان هرمزگان با استفاده از مدل سازی فازی
محل انتشار: مجله علمی شیلات ایران، دوره: 30، شماره: 3
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 207
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ISFJ-30-3_009
تاریخ نمایه سازی: 20 آبان 1400
چکیده مقاله:
پژوهش حاضر با هدف ارزیابی خطر و پهنه بندی ناپایداری صید میگو به صورت یکپارچه در طول فصول صید میگو طی سال های ۹۷-۱۳۹۶ در صیدگاه های میگو در استان هرمزگان (از سیریک تا طولا) انجام شد. معیارهای تاثیرگذار بر خطر ناپایداری صید میگو در منطقه با استفاده از استانداردهای بین المللی و طراحی مصاحبه های عمیق و نیمه ساختار یافته با کارشناسان، محققین و صیادان با تجربه و مطلع استخراج گردید و ضرایب تاثیر هر کدام، از طریق توزیع پرسشنامه های کمی تعیین شد. در نهایت یکپارچه سازی معیارها با استفاده از سیستم استنتاج فازی-عصبی صورت پذیرفت. نتایج نشان داد که به طور متوسط میزان رضایت از شغل صیادی در بین کل صیادان منطقه به مقدار (±SD) ۶/۱۵±۳۵/۵۷ درصد بود. بیشینه معیار اکولوژی در نزدیکی صیدگاه کلاهی با ضریب تاثیر ۵۶/۰ محاسبه شد. همچنین بیشینه معیارهای تهدیدهای امنیت شغلی صیادان، رضایت مندی از وضع مدیریت موجود و شرایط اجتماعی در صیدگاه بندرعباس با ضرایب ۰۸/۰، ۱۸/۰ و ۰۸/۰ مشاهده شد. در صیدگاه دارسرخ نیز مقادیر دو معیار میزان صید و معیشت صیادان با ضرایب ۰۹۲۲/۰ و ۴۰۹/۰ بیشینه بود. نواحی اسکله بندرعباس و شرق سیریک بیشترین خطر ناپایداری داشتند، در مقابل در نواحی مرکزی و نزدیکی دارسرخ، طولا و کلاهی کمترین خطر ناپایداری مشاهده شد. شاخص های بوم شناختی نیز در نواحی مرکزی صیدگاه های استان بیشترین مقدار را داشتندکه بیانگر شرایط مطلوب زیستگاهی بود. ناپایداری صیدگاه سیریک نیز ناشی از میزان صید بسیار کم و وضعیت معیشت صیادان بود. به نظر می رسد مدیریت صید غیرمجاز و حفظ و گسترش مناطق حفاظت شده دریایی در نزدیکی صیدگاه بندرعباس به بهبودی مطلوبیت صیدگاه بندرعباس بیانجامد. مدل یکپارچه فازی به دست آمده در تحقیق حاضر اولویت بندی مکانی و شناخت عوامل موثر را بر پایداری صید میگو در استان هرمزگان تسهیل می نماید.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مرتضی صلاحی
گروه شیلات، دانشکده علوم وفنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران.
احسان کامرانی
گروه شیلات، دانشکده علوم وفنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران.
مسلم دلیری
گروه شیلات، دانشکده علوم وفنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران.
محمد مومنی
پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرعباس، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :