اثر سطوح مختلف نیاسین و کربوهیدرات جیره غذایی بر رشد، ترکیب لاشه و شاخص-های بیوشیمیایی همولنف میگوی پا سفید جوان Litopenaeus vannamei

در این مطالعه اثر جیره­های آزمایشی حاوی سطوح مختلف کربوهیدرات و نیاسین بر شاخص­های رشد و ترکیب لاشه و شاخص­های بیوشیمیایی همولنف میگوی جوان پاسفید(Litopenaeus vannamei) در پژوهشکده میگوی بوشهر به مدت ۴۵ روز مورد بررسی قرار گرفت. میانگین وزن اولیه میگوها ۳۳/۰±۵ گرم و پرورش در تانک­های ۳۰۰ لیتری و در ۸ تیمار انجام شد. تغذیه ۴ بار در روز و با استفاده از جیره آزمایشی فرموله شده حاوی دو سطح ۱۵ و ۳۰ درصد کربوهیدرات و سه سطح ۱۰۰، ۱۵۰ و ۲۰۰ میلی­گرم در کیلوگرم نیاسین انجام شد. همچنین دو تیمار ۳۰ و ۱۵ درصد کربوهیدرات بدون نیاسین به عنوان شاهد استفاده شد. در انتهای دوره، شاخص­های رشد، ترکیب لاشه و شاخص­های بیوشیمیایی همولنف در تیمارها اندازه­گیری شد. بهترین عملکرد رشد شامل بالاترین مقدار وزن نهایی (۵/۰±۰۵/۱۴ گرم)، طول نهایی (۰۵/۰±۳۸/۱۳ سانتی متر) و نرخ رشد ویژه (۰۷/۰±۲۳/۲ درصد) در تیمار حاوی ۱۵ درصد کربوهیدرات و ۱۰۰ میلی­گرم نیاسین در هر کیلوگرم غذا اندازه­گیری شد (۰۵/۰p<). همچنین بالاترین مقدار گلوگز (mg/dL ۸۸/۰±۶۶/۵۳)، لیپوپروتئین­های پر چگالی (HDL) (mg/dL ۵۷/۰±۲۷) و پروتئین کل (mg/dL ۱۷/۰­±۹۰/۱۰) در تیمار حاوی ۱۵ درصد کربوهیدرات و ۱۰۰ میلی­گرم نیاسین در هر کیلوگرم غذا بود (۰۵/۰p<). از سویی، بالاترین مقدار پروتئین لاشه در تیمارهای حاوی ۱۵ درصد کربوهیدرات و مقدار ۱۵۰-۱۰۰ میلی­گرم نیاسین در کیلوگرم جیره غذایی مشاهده شد (۰۵/۰p<). همچنین با کاهش مقدار کربوهیدرات جیره غذایی مقدار چربی لاشه کاهش یافت (۰۵/۰p<). نتایج نشان داد که سطح پایین کربوهیدرات به همراه ۱۰۰ میلی­گرم نیاسین در کیلوگرم جیره غذایی میگوی پاسفید جوان سبب اثرگذاری مطلوب بر رشد، ترکیب لاشه و همولنف میگوهای جوان وانامی می شود.