تاثیر محرک ایمنی زایموزان بر رشد و مقاومت آرتمیا فرانسیسکانا (Artemia fransiscana) در برابر عفونت باکتری های Vibrio campbellii و Vibrio proteolyitcus در سیستم آزمایش گنوتوبیوتیک (Gnotobiotic)

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 190

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_ISFJ-29-1_010

تاریخ نمایه سازی: 20 آبان 1400

چکیده مقاله:

یکی از روش­ های جدید پیشگیری و کنترل بیماری­های آبزیان استفاده از انواع محرک ­های ایمنی در سیستم گنوتوبیوتیک برای درک مکانیسم­ های درگیر در تعاملات میزبان- میکروب می­باشد. مطالعه حاضر به منظور بررسی تاثیر محرک­ ایمنی زایموزان بر رشد و مقاومت آرتمیا فرانسیسکانا (Artemia fransiscana) در برابر عفونت باکتری­ های بیماری­زای Vibrio campbellii و Vibrio proteolyitcus در آبزیان در شرایط گنوتوبیوتیک صورت گرفت. ناپلی­ آرتمیا با باکتری کشته شده LVS۳ حدود ۱۰۹  ۵/۱۰ سلول بر لوله فالکون در هر روز غذادهی شد (تیمار شاهد). زایموزان به ­صورت روزانه به مقدار ۶/۳۰ میکروگرم به هر فالکون در تیمارهای آزمایشی اضافه شد. در روز سوم پاتوژن­های V. campbellii  و V. proteolyitus  در تراکم cell/ml ۱۰۶  ۵ اضافه گردیدند. در روز ششم زایموزان باعث افزایش معنی دار درصد بازماندگی روزانه آرتمیا در برابر V. campbellii (۵۳/۱±۴۹/۵۴) نسبت به تیمار شاهد (۸۷/۹±۷۲/۳۱)، درصد نسبی بازماندگی (۰۸/۰±۸۰) نسبت به تیمار شاهد (۱۷/۰±۴۷) و زیست­توده کل تولید شده برحسب میلی متر در فالکون (۱۸/۰±۱۷/۲۱) نسبت به تیمار شاهد (۴۶/۴±۰۴/۹) گردید (۰۵/۰>p). زایموزان اگرچه در برابر V. proteolyitcus باعث افزایش درصد بازماندگی روزانه، درصد نسبی بازماندگی و زیست­توده کل تولید شده نسبت به گروه شاهد شد، اما نتوانست اختلاف معنی داری ایجاد کند (۰۵/۰آرتمیا هرچند تحت تاثیر زایموزان قرار گرفت اما نسبت به تیمار شاهد دارای تفاوت معنی­دار نبود (P>۰.۰۵). به طور کلی، نتایج نشان داد که استفاده از زایموزان به عنوان محرک ایمنی می­تواند باعث افزایش مقاومت آرتمیا نسبت به عفونت ویبریو در محیط گنوتوبیوتیک شود.

نویسندگان

مه لقا کرمی شیرازی

University of Hormozgan

ایمان سوری نژاد

University of Hormozgan

سیاوش سلطانیان

University of shiraz

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :