ارزیابی تروفی بر اساس شاخص کارلسون (TSI) مطالعه موردی: تالاب های دائمی شهرستان پل دختر

تعیین میزان تروفی در اکوسیستم­های آبی از اهمیت زیادی برخوردار است. زیرا افزایش مواد مغذی در همه سطوح اکوسیستم های آبی از جمله تغییر در فراوانی گونه­ها، مهاجرت، کاهش تنوع زیستی و تغییر در ساختار و ترکیب جوامع اثرگذار است. بنابراین، باید روش مناسبی برای تعیین وضعیت تروفی یا به عبارتی، توان تولید در یک اکوسیستم بکار گرفت. روش­های متداول جهت تعیین میزان تروفی بر اساس سه پارامتر فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیک استوار است. شهرستان پلدختر با ۱۱ تالاب به عنوان شهر تالابی ایران مشهور است و از این تعداد ۸ تالاب دائمی و ۳ تالاب فصلی می­باشند. در این پژوهش برای ارزیابی وضعیت تروفی ۸ تالاب دائمی شهرستان پلدختر از نمونه برداری­های ماهانه میزان غلظت فسفرکل(TP)، نیتروژن کل(TN) با استفاده از شاخص تروفی کارلسون(TSI) مربوط به دو فصل تابستان و زمستان ۱۳۹۶ محاسبه گردید.­­ نتایج نشان داد که در فصل تابستان تالاب لفانه ۱ در شرایط یوتروفیک، تالاب لفانه ۲ در حالت مزوتروفیک حاد و سایر تالاب­ها در تغذیه گرایی مزوتروفیک خفیف قرار دارند و در فصل زمستان با توجه به کاهش دمای هوا و به تبع آن کاهش تبخیر و  افزایش ورودی آب­های سطحی و زیر زمینی به تالاب­ها، تمام آنها در شرایط مزوتروفیک خفیف می­باشند. بر اساس میانگین سالانه شاخص کارلسون تالاب­های لفانه ۱ و لفانه ۲ در شرایط مزوتروفیک و ۶ تالاب دیگر ­در حالت مزوتروفیک خفیف قرار دارند. تالاب­های پارک طبیعت ولی عصر با میانگین سالانه ۳/۴۲ دارای شرایط مزوتروفیک و تالاب­های منطقه تنگ فنی با میانگین سالانه ۰۸/۳۴ در رده تالاب های مزوتروفیک خفیف می­باشند. در تالاب­های پلدختر بار رسوبی مواد معلق و کدورت آب به دلیل ورود سالانه مقادیر زیادی رسوب از حوضه آبریز زیاد گردیده است که در نهایت منجر به پیشروی و گسترش گیاهان آبزی در سطح آب و تسریع یوتریفیکاسیون تالاب­ها می­شود.