مدل سازی اثرات کاهش سطح آب بر فاصله بهینه قفس های پرورش ماهی در خلیج گرگان

با کاهش سطح خلیج گرگان متاثر از کاهش سطح آب دریای کاسپی میزان فاصله بهینه بین پن های پرورش ماهی تغییر خواهد نمود. هدف تحقیق حاضر بررسی تغییرات فاصله بهینه ناشی از کاهش سطح آب با جفت نمودن دو ماژول هیدرودینامیک و انتقال-پخش از مدل مایک۲۱ تحت ۱۵ سناریو با در نظر گرفتن باد غالب غرب وزان در سه سرعت و در ۵ تراز مختلف می باشد. تنش تابشی موج با استفاده از ماژول موج نزدیک به ساحل در ۱۵ سناریو اجرا شد و به عنوان ورودی در مدل های هیدرودینامیک بکار گرفته شد. با مدل سازی شوری در سال شاخص ۱۳۹۰ در تراز ۵/۲۶ متر، ضریب پخش استخراج و از آن در سایر مدل سازی ها استفاده گردید. نتایج مدل سازی در بیشتر سناریوها بیانگر جابجایی آلاینده در راستای باد غالب از غرب به شرق در مزرعه جنوب غربی و جابجایی آلاینده مخالف جهت باد غالب و از شرق به غرب در مزرعه شمال شرقی می باشد. عمدتا افزایش سرعت باد و کاهش تراز آب سبب افزایش میزان فاصله بهینه و کاهش مدت زمان رقیق شدگی آلاینده می گردد. بیشینه میانگین فاصله بهینه در مزرعه شمال شرقی و جنوب غربی به ترتیب ۴۸۷ و ۲۶۱۵ متر در تراز ۲۸ متر برآورد گردید. کمینه میانگین فاصله بهینه در مزرعه شمال شرقی و جنوب غربی به ترتیب ۱۹۴ و ۹۹۹ متر و در ترازهای ۵/۲۶ و ۲۶ متر برآورد گردید. به منظور کاهش بلایای بوم شناختی و اقتصادی ناشی از اثرات کاهش سطح آب دریای کاسپی بر فاصله بهینه مزارع در آینده، توصیه می گردد نسبت به جانمایی مجدد مزارع پرورش ماهی در خلیج گرگان اقدام گردد.