اهمیت زمین گردشگری و پیشنهادی برای ژئوپارک: یک اولویت در اقتصاد منطقه شمال غرب نیشابور- خراسان رضوی

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 228

فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_EGSDE-3-1_005

تاریخ نمایه سازی: 22 آبان 1400

چکیده مقاله:

ایران جایگاه مهمی در جهان از دیدگاه ویژگی­های طبیعی و گوناگونی زمین شناختی دارد مناطق مختلفی از ایران پتانسیل معرفی جهت ژئوپارک را دارد و پراکندگی ژئو دایورسیتی­های مختلف ظرفیتی بالقوه از این حیث محسوب می­شود. ژئوتوریسم و ژئومورفوتوریسم، رویکردی مسئولانه، حفاظتی و علمی درباره پدیده­های منحصر به فرد طبیعی در چارچوپ شناسایی ژئومورفوسایت ها است. یکی از راهبردهای ایجاد اشتغال جدید، توسعه صنعت توریسم بر مبنای پایش مکان­های طبیعی متنوع، مفرح و جاذب گردشگر با سطح دسترسی مناسب است و این پژوهش درصدد بررسی توانمندی­های ژئوپارک و ارائه راهکارهای مدیریتی جذب گردشگر در منطقه شمال غرب نیشابور و شهر فیروزه از استان خراسان رضوی ایران می­باشد. که با پیمایش میدانی و تحلیل اسناد معتبر و مدل کومانسکوپتانسیل­های ژئوتوریستی شامل ژئوسایت­ها، ژئومورفوسایت ها و نیز سایت­های فرهنگی و اقتصادی مورد ارزیابی دقیق قرار گرفت. با توجه به بررسی ارزش­های کلی ژئوسایت­ها معدن فیروزه با امتیاز ۸۷ درصد رتبه اول، آبشار بار با امتیاز ۸۳ در رتبه دومو معادن نمک با امتیاز ۸۱ رتبه سوم را اخذ نمود. در ارزیابی از ۳۶ ژئوسایت فقط ۶ مورد رتبه کمتر از ۵۰ درصد داشته­اند و علاوه بر ژئوسایت­های طبیعی، سایت­های فرهنگی و اقتصادی نیز اهمیت فوق­العاده­ای داشته­اند بنابراین وجود سایت­های مختلف و متنوع گردشگری و امکان بازدید طیف­های مختلف گردشگران، توان تبدیل به یک قطب ژئوتوریسم کشوری و ژئوپارک را دارد. از سال گذشته با شیوع و گسترش ویروس کرونا کاهش چشمگیری در ورود گردشگران داخلی و خارجی به منطقه گردشگری مورد مطالعه رخ داده است و امیدواریم با غلبه انسان به این مشکل (بیماری همه­گیر) در پسا کرونا شاهد رشد و رونق گردشگری در این منطقه و ورود گردشگران بیشتری از جمله گردشگران خارجی به معدن کم نظیر و قدیمی فیروزه (هفت هزار سال قدمت) و مکان­های دیگر که قبلا انجام می­شده باشیم.

نویسندگان

رضا سعادتی فر

دانشجو دکتری دانشگاه حکیم سبزواری

محمد علی زنگنه اسدی

دانشیار، گروه آب و هوا شناسی و ژئومورفولوژی، دانشکده جغرافیا و علوم محیطی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران

لیلی گلی مختاری

استادیار، گروه آب و هوا شناسی و ژئومورفولوژی، دانشکده جغرافیا و علوم محیطی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران