اهمیت زمین گردشگری و پیشنهادی برای ژئوپارک: یک اولویت در اقتصاد منطقه شمال غرب نیشابور- خراسان رضوی
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 228
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_EGSDE-3-1_005
تاریخ نمایه سازی: 22 آبان 1400
چکیده مقاله:
ایران جایگاه مهمی در جهان از دیدگاه ویژگیهای طبیعی و گوناگونی زمین شناختی دارد مناطق مختلفی از ایران پتانسیل معرفی جهت ژئوپارک را دارد و پراکندگی ژئو دایورسیتیهای مختلف ظرفیتی بالقوه از این حیث محسوب میشود. ژئوتوریسم و ژئومورفوتوریسم، رویکردی مسئولانه، حفاظتی و علمی درباره پدیدههای منحصر به فرد طبیعی در چارچوپ شناسایی ژئومورفوسایت ها است. یکی از راهبردهای ایجاد اشتغال جدید، توسعه صنعت توریسم بر مبنای پایش مکانهای طبیعی متنوع، مفرح و جاذب گردشگر با سطح دسترسی مناسب است و این پژوهش درصدد بررسی توانمندیهای ژئوپارک و ارائه راهکارهای مدیریتی جذب گردشگر در منطقه شمال غرب نیشابور و شهر فیروزه از استان خراسان رضوی ایران میباشد. که با پیمایش میدانی و تحلیل اسناد معتبر و مدل کومانسکوپتانسیلهای ژئوتوریستی شامل ژئوسایتها، ژئومورفوسایت ها و نیز سایتهای فرهنگی و اقتصادی مورد ارزیابی دقیق قرار گرفت. با توجه به بررسی ارزشهای کلی ژئوسایتها معدن فیروزه با امتیاز ۸۷ درصد رتبه اول، آبشار بار با امتیاز ۸۳ در رتبه دومو معادن نمک با امتیاز ۸۱ رتبه سوم را اخذ نمود. در ارزیابی از ۳۶ ژئوسایت فقط ۶ مورد رتبه کمتر از ۵۰ درصد داشتهاند و علاوه بر ژئوسایتهای طبیعی، سایتهای فرهنگی و اقتصادی نیز اهمیت فوقالعادهای داشتهاند بنابراین وجود سایتهای مختلف و متنوع گردشگری و امکان بازدید طیفهای مختلف گردشگران، توان تبدیل به یک قطب ژئوتوریسم کشوری و ژئوپارک را دارد. از سال گذشته با شیوع و گسترش ویروس کرونا کاهش چشمگیری در ورود گردشگران داخلی و خارجی به منطقه گردشگری مورد مطالعه رخ داده است و امیدواریم با غلبه انسان به این مشکل (بیماری همهگیر) در پسا کرونا شاهد رشد و رونق گردشگری در این منطقه و ورود گردشگران بیشتری از جمله گردشگران خارجی به معدن کم نظیر و قدیمی فیروزه (هفت هزار سال قدمت) و مکانهای دیگر که قبلا انجام میشده باشیم.
نویسندگان
رضا سعادتی فر
دانشجو دکتری دانشگاه حکیم سبزواری
محمد علی زنگنه اسدی
دانشیار، گروه آب و هوا شناسی و ژئومورفولوژی، دانشکده جغرافیا و علوم محیطی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران
لیلی گلی مختاری
استادیار، گروه آب و هوا شناسی و ژئومورفولوژی، دانشکده جغرافیا و علوم محیطی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران