ارزیابی مکمل های غذایی باکتری Pediococcus acidilactici و قارچ خوراکی Agaricus bisporus بر شاخص-های ایمنی موکوس پوست ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) در مواجهه با نانو ذرات نقره

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر مکمل های غذایی باکتری Pediococcus acidilactici و پودر قارچ خوراکی Agaricus bisporus به صورت مجزا و ترکیبی (مکمل ترکیبی) بر شاخص های ایمنی موکوس پوست ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) در مواجهه با نانو ذرات نقره بود. در این بررسی از ۱۸۰ عدد ماهی با میانگین وزن ۴/۰ ±۶/۲۹ گرم به چهار تیمار باکتری (۱ گرم باکتری در کیلوگرم غذا)، پودر قارچ (۱۰ گرم در کیلوگرم غذا)، مکمل ترکیبی حاوی باکتری و پودر قارچ خوراکی (۱ گرم باکتری و ۱۰ گرم قارچ در کیلوگرم غذا) و شاهد (تغذیه بدون مکمل غذایی) و هر تیمار با ۳ تکرار (۱۵ عدد ماهی در هر تکرار) تقسیم و به مدت ۶۰ روز تغذیه گردیدند. پس از پایان دوره تغذیه، ماهیان به مدت ۱۴ روز در معرض غلظت تحت کشنده نانو ذرات نقره (۱ میلی گرم در لیتر) قرار گرفتند. نمونه برداری از موکوس پوست جهت سنجش پارامترهای مرتبط با ایمنی در روزهای ۱، ۷ و ۱۴ رویارویی با نانو ذرات نقره، هر بار با ۵ عدد ماهی از هر تیمار صورت پذیرفت. نتایج نشان داد فعالیت آنزیم های لیزوزیم و فسفاتاز قلیایی و میزان پروتئین محلول و ایمنوگلوبولین کل در تیمارهای حاوی مکمل های غذایی نسبت به تیمار شاهد در روزهای مختلف در مواجهه با نانو ذرات نقره قرار داشتند، افزایش معنادار داشتند (۰۵/۰p<) و در روز ۱۴ بیشترین مقدار را داشتند. همچنین با وجود آنکه پارامترهای سنجیده شده طی ۱۴ روز در تیمار شاهد روند افزایشی داشت، ولی نسبت به تیمارهای آزمایشی کمتر بود. تیمارهای آزمایشی ترکیبی، باکتری و پودر قارچ خوراکی به ترتیب بیشترین تاثیر را بر شاخص های ایمنی موکوس پوست ماهیان کپور معمولی که در معرض نانو ذرات نقره قرار گرفته بودند، نشان دادند.