ارزیابی اکولوژیک جوامع فیتوپلانکتون در دریاچه شهدای خلیج فارس (چیتگر-تهران) طی سالهای ۹۳-۹۲
محل انتشار: مجله علمی شیلات ایران، دوره: 26، شماره: 1
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 347
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ISFJ-26-1_016
تاریخ نمایه سازی: 22 آبان 1400
چکیده مقاله:
این مطالعه برای تعیین ساختار جمعیت فیتوپلانکتون، عوامل محدود کننده غیر زیستی در شکوفائی فیتوپلانکتون و تعیین سطح تروفی بین سالهای ۱۳۹۲ و ۱۳۹۳ در دریاچه چیتگر انجام گردید. براساس مشخصات دریاچه نمونه ها از ۵ ایستگاه در پیکره آبی جمع آوری گردیدند. در این مطالعه ۳۵ گروه فیتوپلانکتونی شامل دیاتوم ها Bacillariophyta (۱۲ جنس)، جلبک های سبز Chlorophyta (۱۵ جنس)، جلبک سبز- آبی Cyanophyta (۴ جنس)، جلبک دو تاژکدار Dinoflagellata (۲ جنس) و جلبک طلایی - قهوه ای Chrysophyta (۱ جنس) شناسائی گردیدند یافته ها نشان داد، دیاتوم ها با میانگین فراوانی ۲۳۰۰۰۰ ± ۲۰۶۰۰۰۰ سلول در لیتر غالب فیتوپلانکتون (۸۴ درصد فراوانی) دریاچه چیتگر بوده است. فراوانی سالانه فیتوپلانکتون ۳۰۴۰۰۰ ± ۲۵۵۰۰۰۰ سلول در لیتر با بیشترین میزان در بهمن ۹۲ (۴۵۰۰۰۰ ± ۴۴۰۰۰۰ سلول در لیتر) بود. آنالیز PCA نشان داد، جنسهای Cyclotella، Achnanthes از شاخه دیاتوم ها و Dinobryon از شاخه کریزوفیتا غالب جنس ها را با کمترین تغییرات در اجتماعات فیتوپلانکون داشته اند. همچنین براساس آنالیز CCA نیتروژن کل و دمای آب از مهمترین پارامتر در افزایش تراکم Cyanophyta و Dinoflagellata در دریاچه چیتگر است. بطورکلی دریاچه چیتگرکمترین جمعیت فیتوپلانکتون را در مقایسه با سایر دریاچه ها داشته است و در گروه دریاچه های الیگوتروف با سطح تروفی بسیار کم قرار دارد.
کلیدواژه ها:
Phytoplankton ، Oligotrophic ، Abundance ، Trophy ، Chitgar Lake ، فیتوپلانکتون ، الیگوتروف ، فراوانی ، تروفی ، دریاچه چیتگر
نویسندگان
سیامک باقری
Iranian Fisheries Sciences Research Institute, Inland Waters Aquaculture Research Center Agricultural Research Education and Extension Organization (AREEO), Anzali, Iran
مرضیه مکارمی
Iranian Fisheries Sciences Research Institute, Inland Waters Aquaculture Research Center Agricultural Research Education and Extension Organization (AREEO), Anzali, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :