اثر کادمیوم ( به فرم معدنی و پلیمر آلی) بر جذب برخی عناصر (پتاسیم، کلسیم، منیزیم، سدیم و روی) توسط ذرت مایه زنی شده با Funneliformis caledonium

در بین عناصر سنگین، کادمیوم به دلیل تحرک و زیست فراهمی زیاد در خاک و ایجاد سمیت در غلظتهای کم، اهمیت ویژه ای دارد و همزیستی قارچ میکوریزا با گیاه میتواند تعدیل کننده اثرات سمی کادمیوم باشد. لذا در این پژوهش آزمایشی گلخانه ای با کشت گیاه ذرت و با دو فاکتور کادمیوم (سطوح صفر، ۵۰mg Cd kg-۱ با پلیمر (Poly-hydroxybutanamide) و ۵۰mg Cd kg-۱ با نیترات کادمیوم) و قارچ (با قارچ میکوریزا Funneliformis caledonium و بدون قارچ) به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاتصادفی در سه تکرار انجام شد. آلودگی کادمیوم منجر به کاهش معنیدار (۳ ۰. ۰۵) غلظت روی شاخساره (از ۳۷/۸۹ mg g-۱ به ۳۱/۶۲ و (۳۳/۸۳ به ترتیب از تیمار شاهد به پلیمر کادمیوم و نیترات کادمیوم گردید. کاربرد قارچ میکوریزا سبب افزایش جذب عناصر پرمصرف (پتاسیم، کلسیم و منیزیم) و کم مصرف (روی) به گیاه شد. کادمیوم با ایجاد اختلال (آنتاگونیسم) در جذب عناصر، اثر منفی بر رشد گیاه داشت. همچنین کاربرد ترکیب پلیمر-کادمیوم (به عنوان یک ترکیب غیر سمی)، دسترسی کادمیوم برای گیاه را افزایش داده و سبب بروز اختلال بیشتر در جذب عناصر غذایی شد. هر چند استفاده از این پلیمر میتواند راهکاری موثر برای افزایش کارآیی گیاه پالایی خاکهای آلوده به فلزات سنگین باشد.