بررسی کارایی رویکرد تصمیم گیری درختی در مدلسازی رقومی تناسب اراضی دو محصول پسته و زعفران

ارزیابی تناسب اراضی برای افزایش تولید و برنامه ریزی در سامانه های بهره برداری از کشاورزی بسیار ضروری است. تحقیق حاضر بهمنظور ارزیابی کارایی مدلهای تصمیم گیری درختی در مدلسازی مکانی کلاس و تحت کلاس تناسب اراضی دو محصول زعفران و پسته در استان ایلام صورت پذیرفت. موقعیت ۸۰ خاکرخ مشاهداتی بر اساس روش ابر مکعب لاتین مشروط در منطقه نهایی گردید. محاسبه درجات کلاس و تحت کلاس تناسب با تطبیق نیازهای گیاهی با جداول استاندارد و روش پارامتریک اصلاح شده ریشه دوم صورت پذیرفت. از دو مدل رگرسیون درختی توسعه یافته (BRT) و درخت تصمیم طبقه بندی (DTc) نیز برای مدلسازی مکانی و تهیه نقشه پیشبینی مکانی کلاس و تحت کلاس محصولات باغی موردنظر استفاده گردید. نتایج مدلسازی نشان داد که بر اساس آماره های صحت عمومی (OA) و شاخص کاپا (Kappa) مدل BRT نسبت به مدل DTc در سطح تحت کلاس برای زعفران و پسته به ترتیب با مقادیر% ۷۰OA و%۶۰ و %۴۵ Kappa و %۵۰ کارایی بالاتری را داشت. به طورکلی مهمترین محدودیتهای موجود در اراضی مربوط به درصد بالای آهک، گچ، سنگریزه، کربن آلی و عمق خاک بودند که در برخی از بخشهای منطقه موجب کاهش تناسب محصولات میگردند.