تحلیل ساختار مکانی برخی از خصوصیات خاک با استفاده از روش زمین آمار (مطالعه موردی: بخشی از اراضی جنوب غرب خوزستان)

پژوهش حاضر، به منظور بررسی تغییرات مکانی شوری و اسیدیته خاک بخشی از اراضی جفیر استان خوزستان، با استفاده از روش زمین آمار کریجینگ انجام شد. بدین منظور ابتدا نمونه برداری به صورت شبکه منظم ۶۰۰× ۶۰۰ متر در ۴۶ نقطه و از عمق ۳۰-۰ سانتیمتری تهیه شد. آنالیز آمار توصیفی و زمین آماری داده های جمع آوری شده، انجام شد. نتایح حاکی از این بود که میانگین هدایت الکتریکی عصاره اشباع و اسدیته خاکهای منطقه مورد مطالعه۵۷/۱۳ دسی زیمنس بر متر و ۷/۸۶ بود. بهترین مدل نیم-تغییرنما برای ویژگیهای مورد مطالعه مدل نمائی بود. مطالعات نشان داد که خاکهای منطقه مورد مطالعه به دلیل تبخیر بیش از اندازه سفره آب زیرزمیی به دلیل گرمای زیاد و نوع مواد مادری، تحت تاثیر شور و سدیمی شدن قرار دارند. این در حالی است که بر اساس نقشه شوری خاک، بیش از ۶۰ درصد خاکهای منطقه مورد مطالعه در محدوده شوری خیلی زیاد(بیش از ۳۲ دسی زیمنس بر متر) قرار داشتند. بنابراین تهیه نقشه شوری خاک منطقه به منظور ارائه برنامه مدیریتی ویژه برای اصلاح و بهسازی اراضی مد نظر بوده و نهایتا مدیریت ویژه آبشویی و زهکشی اراضی بهعنوان راهکار اصلی جلوگیری از ادامه گرایش به شور و سدیمی شدن خاک در منطقه مورد مطالعه پیشنهاد گردیده است.