ارزیابی اکولوژیکی پرورش گونه وارداتی Artemia franciscana با گونه بومی استان قم Artemia parthenogenetica در حاشیه جنوبی دریاچه نمک استان قم

            اهمیت آرتمیا از دهه ۱۹۳۰ در صنعت آبزی پروری به عنوان غذای زنده شناخته شده است. امروزه پرورش آن یکی از اصلی ترین راه‎های دست یابی به این موجود است. از آن جایی که در تولید و پرورش آن علاوه برعوامل محیطی، نوع آرتمیا تاثیر مستقیم دارد. این پژوهش به منظور ارزیابی بوم شناسی گونه آرتمیای بومی استان قم Artemia parthenogenetica با گونه وارداتی Artemia franciscana هر کدام در ۳ تیمار به شکل  استخرخاکی در حاشیه دریاچه نمک قم و طی یک دوره پرورشی ۱۸۰ روزه، صورت پذیرفت. نتایج این تحقیق نشان داد که سیست زایی، تولید ناپلیوس و تولید  بیومس در گونه بومی، مناسب تر از نژاد وارداتی بوده و به ترتیب معادل (۱۰± ۸۰) کیلوگرم سیست در هر هکتار از نوع بومی قم و (۵ ± ۶۶) کیلوگرم در گونه وارداتی A.franciscana، تولید شد. مقدار (۲۵±۲۸۰۰) کیلوگرم توده زنده از گونه بومی و (۲۰± ۲۲۰۰) کیلوگرم از گونه A. franciscana طی دوره پرورشی به دست آمد. نتیجه نهایی تحقیق نشان داد پرورش گونه‎های بومی به دلیل سازگار بودن با شرایط محیطی مقرون به صرفه بوده و درضمن ورود گونه های مهاجم را نیز مانع  می گردد.