مقایسه بازده تولید در سیستم های پرورش گسترده و نیمه متراکم میگوی وانامی

سطح تکنولوژی پرورش میگو که از آن به سامانه های پرورش میگو یاد می شود، عمدتا به تراکم لارو، سطح مزرعه، توان سرمایه گذاری پرورش دهنده و میزان محصول وابسته است. بنابراین انتخاب سامانه مناسب پرورش با توجه به توان تولید، حجم سرمایه گذاری لازم و شاخص های بازگشت سرمایه و سودآوری بسیار حائز اهمیت خواهد بود. هدف از تحقیق حاضر، مقایسه دو سیستم گسترده و نیمه متراکم پرورش میگو وانامی (Litopenaeus Vannamei) از نقطه نظر میزان رشد، بازماندگی، نرخ رشد ویژه و تولید در دوره پرورشی ۱۱۰ روز و معرفی گزینه برتر با توجه به جنبه فنی و اقتصادی می باشد. در این تحقیق پست لاورهای ۱۲ به ترتیب با تراکم ۱۰ و ۳۰ عدد در مترمربع در استخرهای سیستم گسترده و نیمه متراکم ذخیره سازی شدند. تغذیه میگوها در سیستم گسترده مبتنی بر کودهی و تولیدات طبیعی استخر (غذاهای زنده) و در سیستم نیمه متراکم بر مبنای غذای فرموله شده بود. میانگین طول، وزن، بازماندگی، نرخ رشد ویژه و تولید در سیستم گسترده به ترتیب ۹۶/۳ میلی متر، ۷/۳۳ گرم، ۶۵/۵۳%، ۴/۹۹، ۵۶۰ کیلوگرم در هکتار و در سیستم نیمه متراکم به ترتیب ۱۲۹ میلی متر، ۱۵/۳ گرم، ۸۷/۲۳%، ۵/۵۶، ۴۰۸۲ کیلوگرم در هکتار بود. نتایج تحقیق نشان دادند که با توجه به پارامترهای اندازه گیری شده سیستم نیمه متراکم بر سیستم گسترده برتری دارد و مقایسه نتایج بین دو سیستم در آزمون T مستقل نشان دهنده اختلاف معنی داری است (۰/۰۵>P).