بررسی تاثیر پروبیوتیک (Bacillus subtilis و licheniformis Bacillus) بر تراکم و قابلیت هضم میگوی وانامی (Litopeneaus vannamei)

در اینمطالعهبررسی تاثیر پروبیوتیک (Bacillus subtilis  و  licheniformisBacillus) بر قابلیت هضم پروتئین خام، ماده خشک، خاکستر، چربی، آمینو اسیدهای ضروری و غیرضروری برای میگوی وانامی (Litopeneaus vannamei) مورد آزمایش قرار گرفت. میگوها با وزن اولیه ۰/۲۹ گرم ذخیره سازی شدند. تیمارهای مورد استفاده شامل T۱ (تراکم  ۳۰۰ قطعه میگو در مترمربع و غلظت ۱۰۱۰×۱ واحد تشکیل دهنده کلنی بر گرم غذا)، T۲ (تراکم ۳۰۰ قطعه میگو در مترمربع و ۱۰۱۰×۴ واحد تشکیل دهنده کلنی بر گرم غذا)، T۳ (تراکم ۲۵۰ قطعه میگو در مترمربع، ۱۰۱۰×۱ واحد تشکیل دهنده کلنی بر گرم غذا) و T۴ (تراکم ۳۰۰، ۱۰۱۰×۴ واحد تشکیل دهنده کلنی بر گرم) به همراه دو تیمار شاهد (C۱ با تراکم ۳۰۰ قطعه میگو در مترمربع و C۲ با تراکم ۲۵۰ قطعه میگو در مترمربع) در ۱۸ مخزن به مدت ۸ هفته تغذیه شدند. جهت بررسی قابلیت هضم میگو از اکسید کروم ۳% به عنوان نشانگر استفاده شد. قابلیت هضم تیمارهای T۲  و T۴ در کل بخش ها به جز در ماده خشکبیش ترین مقدار را داشت و افزایش معنی داری را با تیمارهای شاهد نشان داد (۰/۰۵>p). اما تیمارهای T۱ و T۳ افزایشمعنی داری را در مقدار چربی و ماده خشک با تیمارهای شاهد نشان نداد (۰/۰۵قابلیت هضم آمینواسید و خاکستر ارتباط معنی داری بین تیمارهای (T۱ و T۳،  T۲و T۴) و تیمارهای شاهد مشاهده شد (۰/۰۵>p). در کل تیمارها قابلیت جذب اسید آمینه نسبت به سایر موارد بیش ترین مقدار را داشت.اما تاثیر  پروبیوتیک در تراکم های مختلف در کل تیمارها به اندازه ای نبود که رابطه معنی داری را برقرار کند.