استفاده از آنالیز S.H.E. در تعیین مولفه موثر بر شاخص عددی تنوع زیستی پرندگان خورهای تیاپ،کولاهی و حسن لنگی- استان هرمزگان

شاخص های عددی تنوع، ترکیبی از دو مولفه مهم غنای گونه و یکنواختی می باشند اما یکی از مشکلات مهم این شاخص ها جدا نکردن سهم  این دو مولفه در مقدار شاخص عددی است. یکی از موثرترین و کارآمدترین روش ها در جهت محاسبه سهم این دو مولفه در شاخص های عددی تنوع، استفاده از آنالیز SHE است که امکان بررسی و محاسبه این دو مولفه را میسر می سازد. در این بررسی از آمار سرشماری نیمه زمستانه پرندگان آبزی و کنار آبزی خورهای تیاپ، حسن لنگی و کولاهی در طول شش سال (۱۳۹۰-۱۳۸۵ ) جهت مشخص شدن مولفه موثر بر شاخص عددی تنوع استفاده شد. محاسبه شاخص های تنوع نشان داد که تنوع در خورهای تیاپ، حسن لنگی و کولاهی به ترتیب در سال های ۱۳۸۸،۱۳۸۸و۱۳۸۹ به نسبت دیگر سال ها بیش تر بوده و شاخص های تنوع شانون واینر، غنا که همان فراوانی گونه بود و شاخص یکنواختیپایلو به ترتیب برابر (H'=۳/۱۵) (۴۴)،  و (۰/۷۵  ='j)؛ (H'=۳/۲) (۴۱) و (۰/۷۹ ='j)؛ (۳۷) (۲/۹۹ ='H) ،  و (۰/۷۴ ='j) بوده اند. نتایج  نشان می دهد که مولفه موثر بر شاخص عددی تنوع در هر سه خور مولفه یکنواختی (Ln(E)) است. در این بازه زمانی تغییرات شدیدی در سیمای پرندگان  سه خور مشاهده نشده به این معنی که ترکیب گونه در زمستان  تقریبا ثابت بوده است.