بررسی برخی از خصوصیات زیستی ماهی سلطان ابراهیم (nemipterus japonicus) درآب های ساحلی استان بوشهر

مطالعه برخی از خصوصیات زیستی (تغذیه و تولیدمثل) ماهی سلطان ابراهیم گوازیم دم رشته ای(nemipterus japonicus) در آب های خلیج فارس (استان بوشهر) با بررسی ۳۶۰ نمونه ماده و ۱۴۳ نمونه نر صید شده توسط ترال کف از آبان ۱۳۸۵ تا مهر ۱۳۸۶ به طور ماهانه انجام پذیرفت. کوچک ترین و بزرگ ترین نمونه زیست سنجی شده به ترتیب دارای طول چنگالی ۷۵ و ۲۷۳ میلی متر بودند. با توجه به رابطه توانی بین طول چنگالی و وزن، رشد این گونه ایزومتریک (همگن) و میزانb ۲.۹۸۷۳۲۱ محاسبه گردید. شاخص خالی بودن معده ۴۵/۶= v درصد به دست آمد که بیانگر تغذیه متوسط این گونه می باشد. درصد فراوانی معده های خالی ۴۵/۷، نیمه پر ۳۹/۴ و پر ۱۴/۹ بود. شاخص ارجحیت تغذیه (fp) نشان داد که سخت پوستان (۷۸/۲%) غذای اصلی، نرم تنان (۲۷/۲%)، ماهی ها (۲۰/۷%)، کرم های پرتار (۱۹/۲%) و روزنه داران (۱۱/۷%) غذای فرعی و فیتوپلانکتون ها (۹/۹%)، کرم های نماتود (۸/۰ %)، خارپوستان (۲/۳%) و گیاهان دریایی (۰/۳%) غذای تصادفی شناخته شدند. بیش ترین و کم ترین مقدار شدت تغذیه (gsi) در جنس نر به ترتیب در دی ماه و آذرماه و در جنس ماده به ترتیب در فروردین ماه و آذرماه به دست آمد. در نهایت نتیجه گرفته شد که این گونه دارای تغذیه جانوری بوده و در گروه ماهیان با تغذیه متوسط می باشد و غذای اصلی آن را انواع سخت پوستان تشکیل می دهند. نسبت جنسی کل ۲/۶: ۱/۰ (نر به ماده) محاسبه گردید که با نسبت ۱: ۱ اختلاف معنی داری داشت. بیش ترین مقدار gsr برای ماهی ماده در فروردین ماه و سپس در شهریور ماه و برای ماهی نر در شهریور ماه و سپس در فروردین ماه به دست آمد. تخم ریزی این گونه طولانی (از بهمن ماه تا شهریور ماه) و از نوع چند مرحله ای (batch spawner) می باشد و دارای دو پیک بهاره و پاییزه بوده و پیک اصلی در بهار و دومین پیک با شدت کم تر در پاییز می باشد.