ارزیابی تاثیر فعالیت های گردشگر بر تعیین سطح مولفه های گردشگری پایدار (مطالعه موردی: شهر بوشهر)

امروزه با پیشرفت تکنولوژی ، امکانات و تسهیلات متنوعی که در ارتباط گردشگری ایجاد شده کشورهای مختلف به دنبال توسعهزیرساخت های آن هستند که به کمک آن، بتوانند گردشگر بیشتری را باتوجه به شرایط زمانی و مکانی و انگیزه های مختلف جذبو در نتیجه بیشترین سودمندی را برای خود بوجود آورند. در حال حاضرگردشگری ساحلی یکی از بزرگترین فعالیت های گردشگریجهان محسوب می شود که باتوجه به چندوجهی بودن این فعالیت با رشد سریع خود و تقاضای بالا به موثرترین قطب توسعه پایداردر گردشگری مبدل گردیده است. هدف این پژوهش سنجش میزان اثر گذاری فعالیت هایی است که گردشگر در مدت زمان سفربه بوشهر بر روی مولفه های اجتماعی-فرهنگی، اقتصادی و زیست محیطی دارد که از دیدگاه جامعه میزبان مورد بررسی قرار گرفتهاست. روش های مورد استفاده در سنجش مولفه ها، آمار توصیفی و آمار استنباطی می باشد که پس از جمع آوری داده ها از طریقپرسشنامه با طیف لیکرت بین ۳۸۴ نمونه از اعضا جامعه، با استفاده از آزمون فریدمن جهت تعیین میانگین رتبه ها در نرم افزارspss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پردازش بیانگر این است که مولفه های اجتماعی-فرهنگی، اقتصادی و زیست محیطی ۳/۶، ۳/۴۳ و ۲/۷ از ۵ می باشد که در نتایج آزمون فریدمن، فرضیه اولویت رتبه مولفه ها تایید شد. که بیشترین اثر مثبت فعالیت های گردشگر بر مولفه اجتماعی-فرهنگی و کمترین اثر مثبت (بیشترین تاثیر منفی) بر روی مولفهزیست محیطی می باشد.در بررسی اثربخشی پایداری اکوسیستم و سیستم انسانی بوشهر نتایج تجزیه و تحلیل ارزیابی مولفه هابیان می کند که میانگین اکوسیستم انسانی از سیستم طبیعی بالاتر است که بیانگر وجود مخاطرات طبیعی از جمله تهدید محیطهای ساحلی است که در زمان اوج گردشگری بر اساس الگوی زمانی و توزیع فضایی افزایش می یابد.