کشاورزی پایدار و تقابل با تغییرات اقلیمی و گرمایش جهانی

امروزه موضوع گرمایش جهانی و پیامدهای ناشی از آن مانند تغییرات اقلیمی به معضلی بزرگ در بسیاری از نقاط کره زمین تبدیلشده است. بخش کشاورزی به علت ارتباط مستقیم و تنگاتنگ با محیط زیست بسیار به تغییرات اقلیمی وابسته می باشد. این پدیده بهشکل طبیعی وجود دارد اما فعالیت های انسان به ویژه در حوزه کشاورزی همانند مصرف بی رویه نهاده های شیمیایی، جنگل زدایی،تخریب اراضی و تغییرات کاربری می توانند روند تغییر اقلیم و گرمایش زمین را تشدید کنند. برای حل چنین مشکلاتی سیاستی تحتعنوان توسعه پایدار در کشاورزی شکل گرفت که به نام کشاورزی پایدار شهرت یافت. کشاورزی پایدار دارای دستورالعمل های مبنی برحفظ تمامی جوانب اقتصادی و زیست محیطی می باشد؛ به گونه ای که سلامت محیط زیست و انسان و سودآوری اقتصادی به طورهمزمان حفظ گردد. نظام فعلی کشاورزی در وضعیت پایداری قرار ندارد زیرا در صورت تداوم فعالیت هایی مانند سوزاندن ضایعاتکشاورزی و مرتع زدایی انتشار کربن دی اکسید و سایر گازهای گلخانه ای، تولید محصول در کشاورزی با مشکل مواجه خواهد شد.سیاست های سیستم های زراعی پایدار را می توان شامل توصیه به مصرف کودهای زیستی، تناوب زراعی و سیستم حداقل خاکورزی وغیره دانست. اجرای صحیح و دائمی سیاست های توسعه پایدار در کشاورزی می تواند علاوه بر تامین نیازهای انسان و رشد اقتصادیکشاورزی، با معضلات زیست محیطی نظیر تغییر اقلیم و در نهایت گرمایش جهانی مقابله نماید.