مروری بر اثرات استفاده از گوانیدینواستیک اسید در مرغ های تخمگذاری

کاهش سطح پروتئین جیره مرغ های تخمگذار منافع زیادی برای محیط زیست، رفاه حیوانی و منافع مالی برای پرورش دهنده دارد.افزایش کارایی استفاده از مواد خوراکی موجود از یک طرف و مواجه با تنش حرارتی در حدود نیمی از سال در ایران، متخصصین وپرورش دهندگان را متمایل به استفاده از برخی افزودنی ها در جیره مرغ های تخمگذار نموده است که یکی از این ترکیباتگوانیدینواستیک اسید می باشد که در متابولیسم کراتین موثر است. کراتین در سنتز ماهیچه و همچنین متابولیسم انرژی نقش دارد.در بدن گوانیدینواستیک اسید از ترکیب آرژنین و گلیسین ساخته می شود و آرژنین در بدن در سنتز نیتریک اکساید که متسع کنندهعروق است نقش دارد. نقش گوانیدینواستیک اسید در انتهای دوره پرورش که با افزایش سن مرغ تخمگذار سطح پروتئین جیره کاهشمی یابد و در بیشتر گله های مرغ تخمگذار بالانس جیره عمدتا بر اساس لیزین، متیوین+سیستئین و ترئونین انجام می پذیرد احتمالاپر رنگ تر باشد.